Charles Baudelaire

Śmierć jest jedynym blaskiem w mrokach życia kiru: To jedyny cel życia, nadzieja, podpora, Pociecha i wzmocnienie. Czara eliksiru, Która nam daje siłę iść aż do wieczora. To słońce, co przez burze — i śniegi — i nędze Na czarnym widnokręgu promieniście świta — Jest to sławna gospoda zapisana w księdze, Gdzie wszyscy będą jedli … Przeczytaj wiersz

Czasami marynarze dla pustej zabawy Chwytają albatrosy, wielkie morskie ptaki, Co, niby towarzysze spokojni, mkną w szlaki Gorzkich otchłani morza, które prują nawy. Zaledwie je na pokład załoga poniosła, A natychmiast te króle błękitu wspaniałe Bezsilnie opuszczają swoje skrzydła białe I ciągną je za sobą, jak drewniane wiosła. Ten skrzydlak, jakże teraz na pokładzie nawy … Przeczytaj wiersz

1. Dziecku, rozkochanemu w mapach i obrazkach — Wszechświat — jego wielkiemu równy jest pragnieniu. Jak olbrzymią jest ziemia w lamp wieczornych blaskach, Jakże drobną jest ziemia w przeszłości wspomnieniu!   Pewnego ranka z mózgiem, w którym myśl się pali, Z sercem pełnem rozpaczy, mar i namiętności — Odpływamy, kołysząc z rytmem srebrnej fali Naszych … Przeczytaj wiersz

Gdy poeta za potęg najwyższym wyrokiem, Zstępuje na tej ziemi nudy i nieszczęście: Jego matka, w rozpaczy, z przerażonem okiem Bluźni — i przeciw Bogu podnosi swe pięście: „O, czemuż raczej łona nie strułam gadziną, Zanim na świat wydałam to szczenię ohydne! Bądź przeklęta, chwilowej rozkoszy godzino, Gdy tą pokusą drgnęło me łono bezwstydne. Boże, … Przeczytaj wiersz

Dziwne bóstwo o cerze brązowej jak noce, O zapachu zmieszanym z piżma i hawany, Ty dzieło urojone przez Fausta Sawany, Czarownico z hebanu, poczęta w pomroce. Wolę niż opium, burgund – oszałamiające Eliksiry ust twoich miłością pijanych, Gdy ku tobie zdążają mych żądz karawany, Poisz w cysternie oczu twych moje niemoce. Przygaś w twych wielkich … Przeczytaj wiersz

Kiedy nareszcie zaśniesz, piękna pomrocznico, W głębinie mauzoleum czarno-marmurowej, Co wystarczy ci tedy za strojną alkowę, I kiedy dół wilgotny ci będzie łożnicą. Kiedy zimnym uściskiem marmury pochwycą Piersi twej cud i serce twoje purpurowe… Gdy wzbronią mu snów dawnych żądną snuć osnowę, A stopom biec gościńców miłosnych tęsknicą… Mogiła, powiernica snów moich tajemnych, (Bowiem … Przeczytaj wiersz

Ty nad wszyst­kie anio­ły mą­dry i wspa­nia­ły, Boże przez los zdra­dzo­ny, po­zba­wio­ny chwa­ły, O Sza­ta­nie, mej nę­dzy dłu­giej się uli­tuj! O Ty, Ksią­żę wy­gna­nia, mimo wszyst­kie klę­ski Nie­po­ko­na­ny ni­g­dy i za­wsze zwy­cię­ski, O Sza­ta­nie, mej nę­dzy dłu­giej się uli­tuj! Głu­chych mro­ków pod­zie­mia wszech­wie­dzą­cy kró­lu, Le­ka­rzu do­bro­tli­wy ludz­kich trwóg i bólu, O Sza­ta­nie, mej nę­dzy dłu­giej … Przeczytaj wiersz