Góra wstrzymuje dech
głęboko zaczerpnąć tchu tak powstała góra tak powstały góry i stoją tak góry coraz niżej pochylone zapadają się w sobie i wstrzymują dech gdy chmury i fale pędzą i prą góra wstrzymuje dech tłumaczenie Maria Gołębiewska-Bijak
Jon Fosse
Jon Fosse uznawany jest za jednego z najwybitniejszych współczesnych prozaików i dramatopisarzy norweskich. Jest laureatem literackiej nagrody Nobla za rok 2023. Urodził się 29 września 1959 w Haugesund, dzieciństwo spędził w Strandebarm w regionie Hordaland. W 1983 roku zadebiutował powieścią „Czerwone, czarne”, a w 1994 roku wystawiono jego pierwszą sztukę teatralną, zatytułowaną „I nigdy się nie rozłączymy”. Swoje utwory pisze w nowonorweskim języku nynorsk.
Jon Fosse jest autorem różnorodnych utworów literackich, w tym powieści, poezji, książek dla dzieci, esejów i sztuk teatralnych. Jego twórczość jest często klasyfikowana jako norweski postmodernizm. Jego książki zostały przetłumaczone na ponad 40 języków, w tym na język polski, a jego dramaty były wystawiane na ponad 120 scenach na całym świecie. Dwadzieścia pięć sztuk teatralnych Fossego wystawianych jest na wszystkich kontynentach, a niemiecki magazyn „Theater Heute” uhonorował go jako najwybitniejszego dramaturga spoza Niemiec.
Tomiki poetyckie Jona Fossego
„Engel med vatn i augene” (1986)
„Hundens bevegelsar” (1990)
„Hund og engel” (1992)
„Dikt 1986-1992” (1995)
„Nye dikt” (1997)
„Dikt 1986-2000” (2001)
„Auge i vind” (2003)
„Stein til stein” (2013)
Wiersze Jona Fossego
Kamień do kamienia
wokół było miękko ale nie tylko może trochę twardo trudno odróżnić od miękko może to siła woli trudno odróżnić od posłuszeństwa i piasek wszędzie piasek jedyne co widać to piasek aż w końcu na kamieniu wzrok odpoczął tłumaczenie Alicja Rosé