Góra wstrzymuje dech
głęboko zaczerpnąć tchu tak powstała góra tak powstały góry i stoją tak góry coraz niżej pochylone zapadają się w sobie i wstrzymują dech gdy chmury i fale pędzą i prą góra wstrzymuje dech tłumaczenie Maria Gołębiewska-Bijak
Jon Fosse
Jon Fosse uznawany jest za jednego z najwybitniejszych współczesnych prozaików i dramatopisarzy norweskich. Jest laureatem literackiej nagrody Nobla za rok 2023. Urodził się 29 września 1959 w Haugesund, dzieciństwo spędził w Strandebarm w regionie Hordaland. W 1983 roku zadebiutował powieścią „Czerwone, czarne”, a w 1994 roku wystawiono jego pierwszą sztukę teatralną, zatytułowaną „I nigdy się nie rozłączymy”. Swoje utwory pisze w nowonorweskim języku nynorsk.
Jon Fosse jest autorem różnorodnych utworów literackich, w tym powieści, poezji, książek dla dzieci, esejów i sztuk teatralnych. Jego twórczość jest często klasyfikowana jako norweski postmodernizm. Jego książki zostały przetłumaczone na ponad 40 języków, w tym na język polski, a jego dramaty były wystawiane na ponad 120 scenach na całym świecie. Dwadzieścia pięć sztuk teatralnych Fossego wystawianych jest na wszystkich kontynentach, a niemiecki magazyn „Theater Heute” uhonorował go jako najwybitniejszego dramaturga spoza Niemiec.
Tomiki poetyckie, które wydał Jon Fosse
„Engel med vatn i augene” (1986)
„Hundens bevegelsar” (1990)
„Hund og engel” (1992)
„Dikt 1986-1992” (1995)
„Nye dikt” (1997)
„Dikt 1986-2000” (2001)
„Auge i vind” (2003)
„Stein til stein” (2013)
Wiersze Jona Fossego
Kamień do kamienia I
wokół było miękko ale nie tylko może trochę twardo trudno odróżnić od miękko może to siła woli trudno odróżnić od posłuszeństwa i piasek wszędzie piasek jedyne co widać to piasek aż w końcu na kamieniu wzrok odpoczął tłumaczenie Alicja Rosé