Agnieszka Osiecka była jedną z najwybitniejszych polskich poetek, autorką tekstów piosenek, pisarką, dziennikarką oraz reżyserką teatralną. Jej twórczość miała ogromny wpływ na polską kulturę, a wiele jej utworów stało się klasyką polskiej muzyki.
Urodziła się 9 października 1936 roku w Warszawie. Jej ojcem był Wiktor Osiecki, był znanym pianistą i kompozytorem, a matka Maria z domu Sztechman pracowała jako nauczycielka. Osiecka dorastała w artystycznym środowisku, co miało duży wpływ na jej późniejszą twórczość. Osiecka zmarła 7 marca 1997 roku w Warszawie po długiej walce z chorobą nowotworową.
Ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Marii Curie-Skłodowskiej w Warszawie, a następnie studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskała dyplom w 1956 roku. Studiowała również reżyserię w Szkole Filmowej w Łodzi, co pozwoliło jej zbliżyć się do świata teatru i filmu.
Osiecka zadebiutowała jako poetka już w latach 50., a jej talent do pisania tekstów piosenek szybko został zauważony. W latach 60. zaczęła współpracować z kabaretem „STUDENT” oraz słynnym kabaretem „Piwnica pod Baranami” w Krakowie. Współpracowała z największymi polskimi kompozytorami i piosenkarzami, takimi jak Jerzy Wasowski, Jeremi Przybora, Seweryn Krajewski, i Marek Grechuta.
Napisała ponad dwa tysiące tekstów piosenek, w tym takie klasyki jak „Małgośka” (śpiewana przez Marylę Rodowicz), „Niech żyje bal” (również w wykonaniu Rodowicz), „Okularnicy”, „Zielono mi”, czy „Polska Madonna”. Jej piosenki były pełne emocji, literackich odniesień i często dotykały ważnych tematów społecznych oraz politycznych.
Oprócz pisania tekstów piosenek, Osiecka była także autorką licznych sztuk teatralnych, scenariuszy filmowych, esejów i powieści. Zajmowała się również dziennikarstwem, publikując swoje teksty w wielu gazetach i czasopismach.
Jej twórczość jest nieustannie przypominana i reinterpretowana. Wiele jej piosenek nadal jest popularnych, a jej poezja i proza są wciąż chętnie czytane. Jej imieniem nazwano wiele ulic i szkół w Polsce, a jej życie i twórczość stały się przedmiotem licznych publikacji, filmów dokumentalnych oraz spektakli teatralnych. W 2001 roku powstała Fundacja Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej, której celem jest promowanie jej twórczości i wspieranie młodych twórców. Pozostawiła po sobie niezwykle bogaty dorobek artystyczny, który do dziś jest inspiracją dla wielu artystów i miłośników literatury.
Agnieszka Osiecka była osobą o burzliwym życiu prywatnym. Była trzykrotnie zamężna, a jej związki z artystami i intelektualistami tamtego czasu często były przedmiotem zainteresowania mediów. Miała jedną córkę, Agatę Passent, która również jest znaną postacią w środowisku literackim i dziennikarskim.
Wiersze o miłości Agnieszki Osieckiej
A w kominie szurum burum, A na polu wiatr do wtóru, A na chmurze bal do rana, A pogoda rozśpiewana. Zielono mi i spokojnie, Zielono mi, Bo dłonie masz jak konwalie. Noc pachnie nam Jak ten młody las, Popielatej pełen mgły, A w ciszy leśnej Tylko ja i ty… A pogoda rozśpiewana, A na chmurze … Przeczytaj wiersz
Wzbić się i unieść wysoko, wysoko ramiona, wysoko, o tak i płynąć, frunąć – o tak, o tak, nad ziemią, nad ziemią, ziemią koloru jastrzębia, panem być, szatanem być, nie dotykać niczego, z lotnych obłoków drwić i ziemię odrzucić jak wielki kapelusz, i frunąć, płynąć, żyć! Wzbić się i unieść wysoko, wzbić się, unieść wysoko, … Przeczytaj wiersz
Kto zawiesił te księżyce nad łóżkami, mądrą głowę miał. Chciał, by ludzie w cichym blasku słodko spali, nie wpadali, mój kochany, w szał. „Księżycowy” wstaje wcześniej od piekarza i wędruje w dal. „Zaśnij wreszcie, zaśnij wreszcie – tak powtarza – śpijcie ludzie, bo mi was tak żal.” Uplotę ci złoty kołacz z moich złocistych promieni już ty … Przeczytaj wiersz
Ktoś mi nalał coś do whisky, że nie mogę wcale spać, śmieją mi się wasze pyski, w oczach coś zaczyna drgać. A nad ranem w wiosce tej stu prawiczków będzie mniej. Czy to szumi w stogu siana, czy to słoma gada tak, że Liliana rozebrana, Róży zaś podwiązek brak? Jutro będzie w wiosce tej o … Przeczytaj wiersz
Królu mój, ty śpij, ty śpij, a ja królu mój, nie będę dzisiaj spał Kiedyś tam będziesz miał dorosłą duszę kiedyś tam, kiedyś tam ale dziś jesteś mały jak okruszek który los rzucił nam Królu mój, ty śpij, ty śpij, a ja królu mój, nie będę dzisiaj spał Kiedyś tam będziesz spodnie miał na szelkach … Przeczytaj wiersz
Przyniosłeś mi bez pięciolistny w klapie od marynarki. Świecił jak absurd czysty. Jak order. Albo jak antyk. Zakwitł zwyczajnie, jak wszyscy, gdzieś na świętego Andrzeja… Tylko od innych był tkliwszy. Jak uśmiech. Albo nadzieja. Bez pachniał bzem najczęściej i przekwitł o swojej porze. Zostało mi po nim szczęście w liliowo bzowym kolorze.
Gasną ognie wśród łąk, biegną chłopcy znad rzek, chłodna noc, długa noc zawitała na brzeg. Śpią samotne ziemniaki w popiele nie przyjedzie już nikt na niedzielę… Jeszcze czynny GS, więcej piwa niż łez, lecz nie taki już tłok – przeszedł rok – minął rok. Sennie chwieją się łany rzepaku, umierają co słabsi wśród ptaków… Ach, … Przeczytaj wiersz
Nieraz już przebyłam drogę, od grudnia do stycznia, a nadziwić się nie mogę, jaka moja mowa śliczna. Czasem uczą się polskiego Anglicy i Szwedzi, ale nic nie pojmą z tego, co w tej mowie siedzi. Ucz, ucz, ucz, ucz się polskiego, na łatwe i na trudne dni. Cóż, cóż, cóż, cóż w tym jest złego? … Przeczytaj wiersz
Nie wiedziałam, że ci na nim zależy, nie wiedziałam, że to chłopak twój, ten Jerzy… Nie wiedziałam, że chodzicie rok, Alu – to był dla mnie szok! Alu, nie miej do mnie żalu… Spotkałam go na balu, tak jak ty. Alu, nie miej do mnie żalu – Te wczasy na Podhalu to tylko kilka dni… … Przeczytaj wiersz
Bez łez – niezabawnie nam, bez burz – nazbyt łatwo nam, a dzień – szuka plam. Co noc – nieczekana noc, bo chleb – tylko głodnym w smak, – za chmurą gna ptak… Pan chce kobiet z innych gwiazd, pan chce fiołkowych pań pachnących jak sen przy dzwonkach sań. A ja – gdzie śliwkowy sad, … Przeczytaj wiersz
Sing, Sing nazywają go, bo ma w oczach coś takiego samo zło, nie hoduje zbóż, ma w kieszeni nóż, a ja nie wiem po co. Sing, Sing pokochałam go, popłynęłam jak za lordem aż na dno, cały dzień by spał, nocą w karty grał, a ja nie wiem o co. Czy ja nie jestem lepsza … Przeczytaj wiersz
Moja pościel cierniowa, oto co mi zostało z jakże ogromnej miłości! Ach, Jasza… Moja pościel cierniowa, moja pościel półżywa, przynosi mi noc – noc błagającą o sen! Ach, unieść się, zapomnieć się, w niebie kołysać się, kołysać się w tobie bezpiecznie, ach, Jasza! Moje piersi gorące, moje piersi półżywe, jak porzucone zwierzęta błagają o noc, … Przeczytaj wiersz
Pytają przy deserze i u więziennych bram, co nam ta noc zabierze i co daruje nam. Czernieją miejskie wieże, siwieje nieba błam… Co nam ta noc zabierze i co daruje nam? Zasiądźmy znów za stołem i jak za dawnych lat wspomnienia niewesołe zamieńmy w śmieszny żart. Kobiety naszych marzeń niech przy nas siądą tuż, to … Przeczytaj wiersz
Na brzozowej korze, na niebieskim szkle, piszę list za morze, za ostatnią mgłę. A ty nic mnie nie rozumiesz, a ty piszesz na piołunie, i sam diabeł listy twe śle. Moje pismo gra i śpiewa, moje pismo łzy wylewa, ty na dzikim piszesz bzie. Pogniewam się ja na ciebie, pogniewam się z całych sił, zostanie … Przeczytaj wiersz
Ktoś umarł, niechętnie jak wszyscy, popić, popalić by wolał, wieczór z bliskimi siąść do miski, człowieka do kołyski uczynić, ot, tak, pożyć… A tu – żar, czeluść, gwałt jak we wojnę, na nic doktory, chory już nie jest chory, na nic mu nie ochota, skończona umierania żmudna robota. Nad nim łaska, spóźniona jak łaski wszystkie, … Przeczytaj wiersz
Jeszcze powietrze tobą pachnie, jeszcze się suszą łzy na sznurze, ptak się w gęstwinie czasem żachnie i chmurna sowa się rozchmurzy. Jeszcze się czasem młody kretyn utopi w morskiej toni i gaśnie z wolna mórz seledyn i pusto w mojej dłoni. Wcześnie kawiarnia nasza ziewa, sen ją zimowy wkrótce zmorzy i chłodny wiatr poraża drzewa … Przeczytaj wiersz
Nie wiedziałam, że tak blisko jest to wszystko, to wszystko, o co chodzi… Nie wiedziałam, że tej zimy zatańczymy, zatańczymy jak w ogrodzie… Nie wiedziałam, że się ręce z tego tańca jak z wieńca nie rozpłaczą, nie wiedziałam, że się serca nigdy więcej, nigdy więcej nie rozłączą, nie wiedziałam, że to można – tak bez … Przeczytaj wiersz
Madonno, polska madonno, panno z dzieckiem, mów, jak ty sobie radzisz nocą wśród złych snów. Madonno, polska madonno, skąd masz pieniądze na czynsz, czy cię nie przeraża pająk albo mysz? Damy ci kwiate na święto kobiet, czapke na bakier i Polski obie. Damy Ci wódki, bilet do kina, kace i smutki, dwóje na szynach, damy … Przeczytaj wiersz
Wielki Boże białych koźląt, czarnych owiec i Ameryk, oddal od nas chmurę groźną i pożarów toń. Biednym dzieciom twojej ery, słabym dzieciom twojej ery podaj białą dłoń. Ta dziewczynka, co tak płacze, że sukienka nazbyt droga, ten wodzirej, co wciąż skacze, choć się skończył bal – to zabawki Pana Boga, to zabawki Pana Boga, których … Przeczytaj wiersz
Nie przychodź do mnie, życie, zbyt często, do serca jak do drzwi nie łomocz, nie zmieniaj fantazji w szaleństwo i Boga nie wzywaj na pomoc. Nie snuj się za mną, nie pętaj, w zmyślonych paryżach mnie zgub, niech zasnę jak żaba zaklęta ze studnią rozpaczy u stóp. Ty nie budź mnie, życie, jak kapral, po … Przeczytaj wiersz
Sny się prześniły, tańce wytańczyły, oczy wypłakały, serca wykochały, ognie już nie płoną, byłam tobie żoną jedną noc szaloną, kiedy śpiewał nam ten walc natchniony, kiedy szumiał walc, walc zielony, młody walc! Ach, młody: tak się bardzo śpieszył, tak uparcie grzeszył, taki był magiczny, taki był muzyczny i liryczny tak mu było żal, że odpłynie … Przeczytaj wiersz