Monolog liryczny to forma wypowiedzi lirycznej, w której podmiot liryczny wyraża swoje osobiste uczucia, myśli i refleksje w długiej, rozbudowanej formie. Ponieważ wypowiada się tylko jedna osoba i brak jest dialogów między postaciami, tę formę poetycką określa się jako monolog.
Monolog liryczny może mieć charakter wewnętrznej rozmowy, gdzie „ja” liryczne zwraca się do samego siebie, analizując swoje przeżycia, bądź może być skierowany do zewnętrznego adresata, choć ten nie bierze aktywnego udziału w rozmowie.
Podmiot liryczny w monologu często odsłania swoje najgłębsze, intymne uczucia i myśli. Może to być wyraz tęsknoty, smutku, radości, buntu, wątpliwości czy rozterek. Często monolog liryczny jest bardzo subiektywny, a wypowiedź ma charakter emocjonalny, nie zawsze logicznie uporządkowany, co podkreśla autentyczność przeżyć podmiotu.
Monolog liryczny pojawia się w wierszach najczęściej po to aby ukazać wewnętrzne życie bohatera, jego zmagania z uczuciami, lękami czy pragnieniami.