Haiku

Haiku to wywodząca się z Japonii krótka forma poetycka składająca się z trzech wersów o układzie sylabowym 5-7-5. Jest to jeden z najstarszych i najbardziej rozpoznawalnych gatunków poetyckich, który wywodzi się z kraju kwitnącej wiśni. Haiku charakteryzuje się prostotą, minimalizmem oraz zwięzłością, mając na celu uchwycenie chwilowych, ulotnych momentów natury, emocji lub życia codziennego. W tradycyjnym haiku istotnym elementem jest obecność kigo — słowa wskazującego na porę roku, oraz kireji — wyrazowego „cięcia”, które wprowadza pauzę i oddziela
różne części wiersza.

Historia haiku zaczyna się w XVI wieku, kiedy pierwotnie był to początkowy fragment długiej formy poetyckiej zwanej renga. To w XVIII wieku poeta Matsuo Bashō spopularyzował haiku jako samodzielny gatunek. Haiku zyskało międzynarodowe uznanie na przełomie XIX i XX wieku, stając się popularne również poza Japonią.