Twoja ocena

Zima

To zimy pałac. U powały, Co jak baldachim świeci biały, Wiszą diamenty i kryształy.   Dołem się puchy skrzą łabędzie, Błyskają szklanych ścian krawędzie, Kolumny z lodu świecą w rzędzie.   Środkiem przepływa szum uroczy, Palą się wilków krwawe oczy I rzeka śniegu fale toczy.   Na brylantowym siedząc tronie Zima dziewicze chyli skronie, A … Przeczytaj wiersz


Wiktor Gomulicki

Jesień

I ty nie jesteś z uroków odarta, Jesienna poro smutku i niemocy, Gdy innych ptaków skończy się już warta I kogut tylko krzyczy o północy; Gdy słońce, gasnąc, w mgłach posępnych tonie I rzuca niwom długie, żółte smugi, A wyrobnica biada na zagonie, Że dzień tak krótki, a wieczór tak długi… I tyś niebrzydka, szara … Przeczytaj wiersz


Wiktor Gomulicki

Deszczyk

Po szybach szemrząc o szarej godzinie Szumi deszczyk majowy… Kropla za kroplą w ciepłej ziemi ginie Wydając jęk harfowy.   I z wolna, z wolna z tych jęków tysiąca, Co drżą w wieczornej ciszy, Melodia wstaje, senna a kojąca, Którą człek chory słyszy.   Duch jego tonie, jak w ciepłej kąpieli, W melodii tej strumieniu … Przeczytaj wiersz


Wiktor Gomulicki

Gdzie piękno?

Lubię krzyk namiętności, kiedy się wyrywa Z ust poety, namysłem niespętanych jeszcze; Lubię słowa, co w piersiach obudzają dreszcze, Dlatego, że je miłość zrodziła prawdziwa; Lubię gniew tytanowy, co nie drży przed niczem, I Helikon rozburza, Jak lichą garść ziemi; Lubię boleść, gdy łzami przemawia krwawemi; Lubie zapal, ze zlotem od gromów obliczem! O wieszcze! … Przeczytaj wiersz


Wiktor Gomulicki

Gwiazdy

Niekiedy nazbyt ciężkiem bywa cierpień brzemię… Serce ryje się wskazy, jak spękany djament, I najsilniejszy czuje, dziko patrząc w ziemię, Że porywa go czarny, niewstrzymany zamęt. W gwiazdach wówczas, człowieku, pokładaj nadzieję! Zważaj, jako jest wielką a cichą ich praca; Odejdziesz pokrzepiony — bo z gwiazd spokój wieje, Który zwichrzonym myślom równowagę wraca.


Wiktor Gomulicki

Do bociana

Naprzemiany widne w tobie Melancholia i powaga, A w postawie, oczach, dziobie, Z egipskiego masz coś maga. Na wysokiem stojąc gnieździe, Jak straż, wsparta drzewcem dzidy, O zamorskiej dumasz jeździe, Roisz sfinksy, piramidy… Mówią, że twój żywot wcześny Nie przekroczył rocznych kresów, Ale dla mnie tyś współcześny Faraonów i Ramzesów. Gdy w różowych ogniach świtu, … Przeczytaj wiersz


Wiktor Gomulicki

Na dzień dobry

Na dzień dobry, mój gołąbku, Ogród tobie sypie róże; I zawiesza perły duże, Na każdego listka rąbku; Jako gwiazdy lśnią stokrotki, I rozlewa zapach słodki Lilja, siostra twoja młodsza; Wszystkie kwiaty z hołdem śpieszą — Lecz pomiędzy całą rzeszą, Tyś najmilsza! tyś najsłodsza! Na dzień dobry, mój klejnocie, Słońce tobie zsyła skarby, Świat w tęczowe … Przeczytaj wiersz


Wiktor Gomulicki