O wszego świata wszytek lud
O wszego świata wsztek lud, Patrz ninie na Jezu Krystow trud, Jestli tak wielka żałość, Jąż widziała wszego świata włość? Jiż ji z prawem miłować jimieli I wszegdy jego nogi całować, Ninie ji śmieli ukrzyżować.
Pieśni pasyjne
Pieśni pasyjne to utwory religijne, które koncentrują się na męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Ich celem jest wyrażenie żalu, współczucia oraz kontemplacji nad cierpieniem Zbawiciela, szczególnie w okresie Wielkiego Postu i Świąt Wielkanocnych. Pieśni pasyjne towarzyszą liturgii w Wielkim Tygodniu, zwłaszcza podczas Drogi Krzyżowej, nabożeństw pasyjnych oraz Wielkiej Soboty.
Geneza pieśni pasyjnych sięga wczesnego chrześcijaństwa, gdy w liturgii zaczęto koncentrować się na zbawczej ofierze Chrystusa. W średniowieczu rozwój pieśni pasyjnych był związany z dramatyzowaniem wydarzeń pasyjnych, które wyrażano poprzez modlitwę i śpiew. W Polsce pieśni pasyjne zyskały popularność w okresie renesansu i baroku, kiedy zaczęły powstawać utwory o głębokim wyrazie emocjonalnym, podkreślające cierpienie Jezusa. Z czasem pieśni te stały się integralną częścią nabożeństw wielkopostnych, szczególnie w czasie odprawiania nabożeństwa Drogi Krzyżowej czy Gorzkich Żali. Teksty pieśni pasyjnych często nawiązują do biblijnych opisów męki Chrystusa, łącząc je z modlitwą i wyrazem współczucia wiernych.
Idą krolewskie proporce
Idą krolewskie proporce, Jasne krzyża tajemnice, Na nim, ktory ciało stworzył, Podług ciała sie zawiesił. Na ktorym okrutnie zranion, Bok srogą włocznią przebodzion, Krew i woda wypłynęła, By nas od grzechow omyła. Spełniło sie, co powiedał Dawid, gdy na ludzi wołał: „Od drzewa ma Bog krolować, Wszytek go świat ma oględać”. Drzewo krasne i wybrane, … Przeczytaj wiersz
Bądź pozdrowion, krzyżu Pana Wszechmocnego
Bądź pozdrowion, krzyżu Pana Wszechmocnego, Tyś uciecha i nadzieja zbawienia naszego; Wspomoż wszytki w sprawiedliwości, Daj odpuszczenie naszych złości. O krzyżu, nasze zbawienie, Wszytkich grzesznych ucieszenie, Zaszczyć nas ode wszego złego I od nieprzyjaciela dusznego. Tyś chorągiew krześcijańska I uciecha anjelska. Strzeż nas czasu wszelkiego. Przywiedź nas do krolestwa niebieskiego. O nadzieja wszelka nasza, Dziś … Przeczytaj wiersz
Jezus Krystus, Bog Człowiek
Jezus Krystus, Bog Człowiek, mądrość Oćca swego, Po czwartkowej wieczerzy czasu jutrzennego Gdy się modlił w ogrodzie Oćcu Bogu swemu, Zdradzon, jęt i wydan jest ludu żydowskiemu. Tę szwę noc policzkowan, plwan, nędzon do świata. W piątek pirwej godziny wiedzion do Piłata, Tamo nań powiedziano świadecstwo nieskładne, On stał jako baranek, źwierzątko pokorne. Na dzień … Przeczytaj wiersz