Jak drogą dla mnie chwila, gdy dzień gaśnie, Gdy blask swój stapia z cichą mórz głębiną, Przeszłość się wówczas ściele na te jaśnie, W sennym wieczorze jej westchnienia giną. Patrząc na bezmiar wody, co się pali Łagodną smugą zachodniego złota, Czuję, że gdzieś tam kryje się w oddali Wyspa spokoju, ma cicha tęsknota.
Zraniona ma łanio, śród innych ty łon Nie szukaj spoczynku, tu przy mnie twój skon. Odbiegło cię stado, nie tęsknij już doń, Mój uśmiech ci został, me serce i dłoń. Nie wiecznie-ż trwa miłość — któż głosi jej kres? W sromocie czy w sławie, śród uciech czy łez!? Nie badam, nie pytam, czyś pełna jest … Przeczytaj wiersz
Kto nazbyt długo w mieście był więziony, Ten w lica niebios spogląda radośnie, Z serca mu błoga modlitwa wyrośnie, By iść w nadziemskie, uśmiechnięte strony. Któż może więcej być zadowolony Niż człek, co leży na trawie, miłośnie Zaczytany w książce, mającej o wiośnie I o miłości najtęskliwsze tony. W wieczór, wracając, słucha Filomeli Rozkosznej pieśni, … Przeczytaj wiersz