Bałwan ze śniegu
Tam — u samego lasów brzegu, Gdzie kruk — jedyny pustki widz, Ktoś go ulepił z tego śniegu, Co mu na imię: biel i nic… Na głowę śmieszną wdział czapulę, A w bok żebraczy wraził kij — I w oczy spojrzał mu nieczule I rzekł na drwiny: „Chcesz — to żyj!„ I żył niezgrabny, byle … Przeczytaj wiersz