Wszystkim ta wada jest wspólną śpiewakom, że w gronie przyjaciół, Nigdy się na to nie zgodzą, gdy ich zaśpiewać poproszą, Nieproszeni zaprzestać nie mogą. Sardyńczyk Tigellius, Znany miał to do siebie. I Caesar acz zdolen przymusić, Choćby na przyjaźń ojcowską i swoją go prosił, to przecież Nicby nie wskórał, natomiast gdy chęć go wzięła od … Przeczytaj wiersz
Szczęśliwy ten, kto nie wie, co to lichwa, bórg, nie licząc zysków ani strat, wołami swemi orze pradziadowski mórg, jak zacni ludzie z dawnych lat! Bo ze snu go nie budzi ryk wojennych trąb, ni morska go nie trwoży głąb; on zdala mija możnych panów hardy próg, ni miejski go nie nęci bruk! On woli … Przeczytaj wiersz
Czegóż ma żądać wieszcz od Apollina W dniu poświęcenia mu chramu; O co się modlić, kiedy czaszę wina Wylawszy, ofiarę da mu? Wzdy nie o żniwa ze sardyńskich włości, Nie o kalabryjskie trzody, Ni złoto Indów i słoniowe kości, Lub smugi, gdzie Liru wody Cieką leniwo. Niech tam nożem krzywym Obrzyna grona winnicy Kto się … Przeczytaj wiersz
Wenus po długim rozejmie, na nowo Bój wszczyna. Przebacz, o przebacz królowo! Już ja nie taki i krzepki i jary, Jak niegdyś byłem pod berłem Cynary. Przestań, o sroga matko Kupidyna! Temu, co lustr już dziesiąty zaczyna Wkładać na kark ten twardy od obróży Miękkie twe jarzmo. Lepiej ci posłuży Jeśli chcesz w żądnem sercu … Przeczytaj wiersz
Tu ne quaesieris, scire nefas… Pieśń I – 11 Nie pytaj próżno, bo nikt się nie dowie, Jaki nam koniec gotują bogowie, I babilońskich nie pytaj wróżbiarzy. Lepiej tak przyjąć wszystko, jak się zdarzy. A czy z rozkazu Jowisza ta zima, Co teraz wichrem wełny morskie wzdyma, Będzie ostatnia, czy też nam przysporzy Lat jeszcze … Przeczytaj wiersz
Exegi monumentum aere perennius… Pieśń III – 30 Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu strzelający nad ogrom królewskich piramid nie naruszą go deszcze gryzące nie zburzy oszalały Akwilon oszczędzi go nawet łańcuch lat niezliczonych i mijanie wieków Nie wszystek umrę wiem że uniknie pogrzebu cząstka nie byle jaka i rosnący w sławę potąd będę wciąż … Przeczytaj wiersz
Diffugere nives redeunt iam gramina campis… Zmienia szatę swą świat: już trawa się jawi na łące, w gaju rozwija się liść. Znikły śniegi, a rzeki, dotychczas roztopem huczące, nurtem zaczęły znów iść. Nago, bez lęku pląsają trzy Gracje z gronem rusałek… Roku ostrzega nas bieg z każdą chwilą, codziennie kradnącą nam życia kawałek, iż nie … Przeczytaj wiersz
Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni… Wiosna ożywczym tchem wygnała precz srogi mróz i zimno. Na wodę wyschłe ciągną znów galary. Wieśniak z dobytkiem swym opuszcza już chatę swoją dymną, a na wygonach szron nie błyska szary. Venus już idzie w pląs w miesięczną noc — nigdy się nie spóźnia rej wodzi tańcom … Przeczytaj wiersz
Iam satis terris nivis. Dość już tych śniegów, dość gradami zbity Kraj nasz; Bóg jeszcze ognistą prawicą Raz poraz bije w same świątyń szczyty, W posadach wstrząsa stolicą. I lud się stracha wróżbą, że raz wtóry Wiek Pyrry wróci z powodzi straszydłem, Gdy to Proteusz na najwyższe góry Wypłynął z podmorskiem bydłem. A na wierzch … Przeczytaj wiersz
Gdzieżeś Muzo, co niegdyś twych czasów płomieniem Grzałaś pierś, której śpiewy dzisiaj jeszcze słyną — Gdzie śpiewak, co w swe czasy unosi wspomnieniem Kędy te czasy — Muzo! Muzo nad ruiną? — Ty znikłaś — znikł twój śpiewak — lecz pieśni nie giną! Żyją — choć me ukocha ich tu nikt miłością — W połowie … Przeczytaj wiersz
Mecenasie krwi królów potomku szlachetny; O ty moja obrono! mój zaszczycie świetny! Są, którzy za wysoką poczytują sławę, Zbierać olimpskim wozem wzruszoną kurzawę : Tych meta, okrążona pędem wartkich osi, I palma, z panów ziemi do bogów podnosi. Ten lubi, gdy niestały gmin w swoich zapędach, Na najwyższych go w kraju postawi urzędach. Ow gdy … Przeczytaj wiersz