Twoja ocena

Do Cezara Augusta

 Iam satis terris nivis. Dość już tych śniegów, dość gradami zbity Kraj nasz; Bóg jeszcze ognistą prawicą Raz poraz bije w same świątyń szczyty, W posadach wstrząsa stolicą. I lud się stracha wróżbą, że raz wtóry Wiek Pyrry wróci z powodzi straszydłem, Gdy to Proteusz na najwyższe góry Wypłynął z podmorskiem bydłem. A na wierzch … Przeczytaj wiersz


Horacy

List do Pizonów

Gdzieżeś Muzo, co niegdyś twych czasów płomieniem Grzałaś pierś, której śpiewy dzisiaj jeszcze słyną — Gdzie śpiewak, co w swe czasy unosi wspomnieniem Kędy te czasy — Muzo! Muzo nad ruiną? — Ty znikłaś — znikł twój śpiewak — lecz pieśni nie giną! Żyją — choć me ukocha ich tu nikt miłością — W połowie … Przeczytaj wiersz


Horacy

Do Mecenasa

Mecenasie krwi królów potomku szlachetny; O ty moja obrono! mój zaszczycie świetny! Są, którzy za wysoką poczytują sławę, Zbierać olimpskim wozem wzruszoną kurzawę : Tych meta, okrążona pędem wartkich osi, I palma, z panów ziemi do bogów podnosi. Ten lubi, gdy niestały gmin w swoich zapędach, Na najwyższych go w kraju postawi urzędach. Ow gdy … Przeczytaj wiersz


Horacy

Przepisy mądrości

Równie jest niebezpiecznie za dużo posiadać złota, jak nie posiadać go wcale. Równie jest niebezpiecznie porywać się śmiało na wszystko, jak tchórzyć zawsze i stale. Źle jest milczeć uparcie i źle jest mówić za dużo. Kochanka wasza na mieście równie wam może dokuczyć, jak żona co mieszka w domu, gdy zagniewani jesteście. Wszystko com tutaj … Przeczytaj wiersz


Gajusz Petroniusz

Obyczaje zamorskie

Gardź zwyczajami zza morza. Fałszu i zdrady w nich wiele. Niżeli trzystu Sokratów — wolę jednego Katona Najuczciwszemi na ziemi są rzymscy obywatele.


Gajusz Petroniusz

Do kochanki

Oczy twe cudnie jaśnieją jak złote gwiazdy błękitu. Patrzę na ciebie, dziecino, pełen boskiego zachwytu… Płeć twoja delikatniejsza od róż z Cezara ogrodów. Usta przedziwnej purpury wonniejsze od słodkich miodów. Włos — słoneczniejszy od złota… Postać — nieziemskiej bogini… Kształt twój niebiański od Wenus stokroć cudniejszą cię czyni… Gdy twoje białe rączyny jedwabie barwiste plotą, … Przeczytaj wiersz


Gajusz Petroniusz

Środki gwoli gładkości twarzy niewieściej

Uczcie się, o mi­leń­kie, upięk­szać twa­rzycz­ki i ja­ki­mi środ­ka­mi chro­nić ich gład­ko­ści. Kunszt po­dar­ki Ce­re­ry dał dla zie­mi dzicz­ki i bez­płod­nej; i oset ostry nie za­go­ści. Kunszt z owo­ców usu­wa cierp­ko-gorz­kie soki, owo­cem ze szcze­pie­nia ra­du­ją się drze­wa. Kunszt jest pięk­ny. Więc zło­tem zdo­bią dach wy­so­ki, a czar­na zie­mia wdzięcz­ny na się mar­mur wdzie­wa. Weł­nę … Przeczytaj wiersz


Owidiusz