Twoja ocena

Ucieczka

….. The sky is clouded Gaspard And the vex’d ocean sleeps a troubled sleep Beneath a lurid gleam of parting sunschine!  Albion a Poem. Wróćmy do domu! patrz, niebo się chmurzy; Słyszysz iuż grzmoty głuche z daleka? — — A łyska trwożna, od brzegów ucieka, I bliskiey burzy, przyiście nam wróży! Uchodźmy szypko, póki cisza … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Ranek

 And if I laugh it is not to weep!  Byron. Ledwie gasnący zdmuchnąłem kaganek, Aż iuż na wschodzie, blady dzień zaświtał; Rzuciwszy łoże, wybiegłem na ganek, Bym pierwszy promyk wiosienny przywitał; Ponury i dzdzysty, owionął mnie ranek, Swiat w mgłach zakryty, mą duszę zasmucił; Szczyty gór ciemny chmur otoczył wianek; A wtym skowrónek, w obłokach … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Sen

At the mid hour of night when stars are weeping I fly to the lone vale we lov’d! . . . . . .  T. Moore. Już się zamknęły błękitne powoie, Na łonie pokoiu, ty zaśniéy aniele, Niech noc kwiatami, twe łóże wyściele, I w koło Ciebie, spuści szaty swoie! Niech sném miłości, poi duszę … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Pieśń wieczorna

Dzięki ci, Boże, za ten dzień przeżyły, Dzięki ci, Boże, za każdą godzinę, Za zdrowie duszy i za ciała siły, Dzięki za każdą chleba okruszynę. I o dzień jeden życie się skróciło. Czym się w nim nowym grzechem nie zadłużył? Czy się me serce na lepsze zmieniło? Czym na twą łaskę, czy na gniew zasłużył? … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Życie

Ah ici bas la douleur a la douleur s’enchaine, Le jour succede au jour et la peine a la peine.  Lamartine. I czemu płakać gdy szczęście odpływa? Łza w chybkiem pędzie wstrzymać go nie zdoła; Rzuć tylko okiem z roszonym do koła: Szczęście, na bezdnie grobu spoczywa. — — Czas na swych skrzydłach i młodość … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Oddanie się Bogu

Nie chcę się więcej sprzeciwiać twej woli, Panie! z pokorą tobie się oddaję, A chociaż serce tak krwawo zaboli, W boleściach serca twą dobroć wyznaję. Nie wiem, dla czego nawiedzasz mą duszę, Serce i ciało strapieniem, chorobą; Lecz to wiem dobrze, że cierpieć tu muszę, Abym przez boleść połączył się z tobą. Nie wiem, dla … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Noc

There is a dangerous silence in that hour A stillness, which leaves room for the full soul To open all itself ……….  Byron. Kiedy ponure szaty swe rozwinie Noc — świat w głębokiéy spoczywa żałobie; Szmer dniowy ustał, a iak w głuchém grobie, Cisza, po całéy rozlana równinie! Ale ta gwiazda co na niebie płynie, … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Burza

But list! a low and moaning sound At distance heard, like a spirit’s song, And now it reigns above, around, As if it call’d the ship along!  Wilson. Czarny obłok niebo kryie, Jak gorąco, głucho wszędzie, Burza w strasznym leci pędzie, Wiatr spod chmury tylko wyie! Grom za gromém, z dala biie, Tam, gdzie drzewa … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Oko

….. her eye in heaven Would through the airy region stream so bright That birds would sing and think it were not night!  Romeo and Julia. Już kwiat w swóy kiélich zamknął krople soku, Co noc, na całe zlała przyrodzenie; Jasne się światła rozlały strumienie, Gwiazdy zadrzały, w bladawym obłoku! Lecz mnie, przy twoiem tu … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Łzy

Les premieres joies d’un coeur fait pour aimer, N’ont pas d’autre langage que les larmes.  Salvandy. Że łzami człowiek światło życia wita, Łzy mu przez całe towarżyszą życie, Łzy okazuią słabsze serca bicie, Gdy piérwsza zorza, dziecieńciu zaświta! Czy burzą zgięty, kwiat szczęścia okwita, Czy wiosna nowe, wydaie obficie, Czyli nas stawił los na szczęścia … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Jesień

….. je meprisais la philosophie de né pouvoir pas, Meme autant sur l’ame qu’une suite des objects inanimés.  Rousseau. Jesień ponura! wiatr zimny powiewa, Mgły przezroczyste, nad górami wiszą, Giętkie, gałązki, brzozy się kołyszą, Z których liść z zółkły, iuż burza porywa! Szmér tylko fali, tą ciszę przerywa, Która się łamie, o skaliste ściany; Lecz … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Tajemnica krzyża

Błogosławiona każda ta godzina, Co ci objawia tajemnicę krzyża, A smutnej myśli Boga przypomina I już na ziemi do nieba cię zbliża. Życie twe pełne żalu i goryczy, A dusza tęskni łzami przepełniona, Serce zranione groby tylko liczy, A na tych grobach twych dzieci imiona. Wśród tak bolesnych pielgrzymstwa kolei Niejednęś krwawą już łzę przepłakała, … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Miłość

…… Amor puo far perfetti Gli animi qui, ma piu perfetti in cielo.  M. A. Buonarotti. Jeżeli tylko sném iest nasze życie, Coż iest miłości słodkie zachwycenie? Coż łzy roskoszy? coż każde westchnienie Co tkliwsze serca okazuię bicie ? Choć strumień nieszczęść leie się obficie, I szczęście, nie iest marne uroienie, Kiedy, niezgasłe miłości płomienie, … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Ptak

Dokąd tak szybko, o! ptaszyno mała, Wzbijasz się w obłok, niby lekka strzała? A przecinając powietrzne przestrzenia, Rzewne nucisz pienia? Czyliż ta ziemia, co cię urodziła, Ptaszyno mała, nie jest ci już miła? Czyliż na zawsze rzucasz nasze gaje, W cudze lecąc kraje?  Ach! tam, gdzie wiatry łagodniejsze wieją, Gdzie słońce świeci, gdzie gwiazdy jaśnieją. … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Droga życia

Panie, Tyś ogień w mej duszy zapalił, Chcąc, by w niej miłość świata wygorzała; Tyś dumę moję o ziemię powalił, By siłą świętej pokory powstała. Chcesz, bym Cię kochał, o Panie, nad życie, Niczego nigdy nie żądał prócz Ciebie; Chcesz, bym na ziemi został krzyża dziecię. Bym dzieckiem chwały mógł zostać na niebie. A ja … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz