Jeziora szeleszczą trzciną ocierającą się o brzeg. Dzikie kaczki chmurami lecą. Z pagórków spełzają ścierniska. Bydło ryczy. Liczymy dni falujących bieg jarmarkami we środy i piątki festami bliskich kościołów. Dymią kominy czarnych chat. Wieś wyległa na kartofliska. Deszcze zgnoiły pokosy. Zboże spaliła rdza. Niewody ciągną ubogi połów. Wieczorem jeziora stygną w surowy ołów. Na łąki … Przeczytaj wiersz
Że jest wybitnym malarzem z oczu mu patrzy — że być próbował rzeźbiarzem Rafał poświadczy. Że jest dziekanem wydziału wie lada student — lecz, że mu sławy za mało, uwierzę z trudem. A jednak… cóż państwo na to, jaki fatalny traf: mistrz zostać chce dyplomatą… Boże, ojczyznę zbaw!
Z głębokości sięgając głosem bardzo słabym ledwie najniższych głazów nieczułych na echa śpiewał śpiewak mizerny tchem przekrwionych płuc. Na górach świętokrzyskich podawały jodły strumieniom szumy buków i szerokich grabów. W kaplicach dojrzewały szepty dawnych modłów a beznosy potworek klęczący przy drodze spleśniałe wargi zawarł w kamiennym uśmiechu. Wysoki prosty majak nad klasztorem rósł. Poeta nie … Przeczytaj wiersz
O dłoniach wąskich i żółtych pachnących woskiem gromnic o sercu przebiłem mieczami o ostrym sierpie księżyca rzuconym na dźwięczne gwiazdy nie mogę nie mogę zapomnieć. Najświętsza Panno poczęta bez zmazy Najświętsza Panno módl się za nami! Budzimy się ze snu ciężkiego bardzo samotni i krzyż wiszący nad łóżkiem już nic nie mówi do nas kładziemy … Przeczytaj wiersz
Ciężkie sny. Lwy skrzydlate, gryfy i papugi jak jedwabne draperje nad nami się chwieją. Jakże trudno jest płacić zaciągnięte długi tym którzy muszą umrzeć a żyli nadzieją. Bić się w piersi i wołać że nasza jest wina? Ależ świat nas oszukał a Bóg nas czy słucha? Komu zdamy rachunek ze złotych okruchów któremi nakarmiono marnotrawnych … Przeczytaj wiersz
Zaplątany w codzienne i doraźne sprawy poeta — tani kuglarz i żongler frazesów próżno szuka objawień w fusach czarnej kawy i złotych kół wszechświata w kręgu interesów. Z filiżanką przy ustach w dymie papierosów żegluje pośród twarzy świateł i zwierciadeł. W łagodnej próżni gwarów szuka swego głosu i pisze coś z przejęciem jakby świat okradał. … Przeczytaj wiersz
„Wyleć ptakiem z swego gniazda” I Gdy z nowogródzkich ruin w zimowe południe patrzyłeś na szkielety wymarzłych pagórków na ryżej grudzie szosy łowiąc uchem turkot korowodu furmanek co toczą się dudniąc Miasto było pod tobą wytarte i szare w rękubyś je jak wróbla podniósł i oddechem ust okrągłych odchuchał a potem z uśmiechem puścił. Niech … Przeczytaj wiersz
Tu się zaczyna finał filmu i powieść dotąd nieskończona. Zgięci w fotelach krytych skórą dźwigamy drogi na ramionach. Drogi krzyżują się i plączą jak siatka zmarszczek koło oczu. Próżno szukamy na rozdrożu szlaku co w cieniu lasów spoczął. Co ma po bokach jasne stawy i mocne dęby zrosłe z ziemią góry zielonofiołkowe i rzeki łuk … Przeczytaj wiersz
Syty i pusty jak dzień niedzielny trawię godziny, dni i miesiące. Życie zasnute tłustości bielmem, sjesta bezbrzeżna w suchem gorącu. Jak spracowaną żylastą ręką stół stertą książek prasnął mi w oczy — nic nie podźwignie głowy obrzękłej, na której ciężar bezmyślny spoczął. Ta dłoń bezwolna ująwszy pióro słów już nie składa, kreśląc litery; drzewa pokraczne, … Przeczytaj wiersz