Gdy zechcesz, będziemy się kochać
Ustami twoimi wśród ciszy,
Ta róża zepsuje to nieco
Złem, choć tego zła nikt nie słyszy.
Nigdy śpiew tak bardzo nie pragnął
Zalśnić twoimi ustami,
Którymi będziemy się kochać
W milczeniu, co krąży nad nami.
Niemy, niemy purpurą rozbłysnął
Sylf, co kołuje wśród nas,
Żar pocałunku prysnął,
Stał się skrzydełkiem i zgasł.
Jeśli zechcesz, będziemy się kochać.
tłumaczenie Jadwiga Dackiewicz
Stéphane Mallarmé