(Nota: Cześć Polskiej ziemi cześć.)
Niech żyje Polski lud,
Piastów, Jagiełłów lud,
I Chrobrych tron.
Bracia! już stał się cud:
Wróg zniszczyć chciał nasz ród,
Na garstkę krocie wiód,
I znalazł zgon.
Precz wrogu, z Polski precz,
Bo nie służalców rzecz,
Lud wolny zmódz:
Ziemię coś wydrzeć chciał,
Kryją twych stosy ciał,
Bóg nam wybawcę dał:
Niech żyje Wódz.
Pędź Orle, postrach mieć
Za Bug, za Niemen leć,
Leć w Litwy gród;
Z pamięcią dawnych lat,
Uściśnie brata brat,
W zwycięscach pozna świat,
Polaków ród.
Niech nam to w duszy tkwi,
Ojczyzna woła krwi —
Przelejmy krew;
Kto Polak ramie zbrój,
Dziś z boju, znowu w bój,
Osładza krwawy znój.
Wolności śpiew.