Twoja ocena

Wygnanie z raju

– Chodziłeś po dolinach i ogrodach Najdoskonalszy swego władcy twór Kwiatowy pył osiadał ci na stopach Twarz chłodził tresowany wiatr Zwierzęta grzały cię puszystą sierścią W źrenicy tańczył strumieni błysk A w zamian za to tylko posłuszeństwo Uległość wobec Pana więcej nic Tylko pokora wobec bezgwiezdnego nieba Miłość do tego tylko co potrzeba A ja … Przeczytaj wiersz


Jacek Kaczmarski

Wygnanie z raju

Ziemio, do której nie wrócę Ziemio pierwszej miłości Pewnie cię bardzo zasmucę Swoją nieobecnością Będziesz samotny ogrodzie Bez niej, beze mnie Oślepły o wieczornym chłodzie Bo w moich oknach ciemno, ciemniej Wesoły, złotooki chwast Zatańczy sam na twoich ścieżkach Ogrodzie, zapamiętaj nas Już w moim domu nikt nie mieszka Tyle to lat, tyle to lat … Przeczytaj wiersz


Jonasz Kofta

Raj

Zapachy jak tłuste amorki unoszą się ponad łąkami. Drogi rozpięte w gwiazdy. Są palmy. I srebra dużo. Słońce rozkwita, przekwita do pięści podobną różą i śmieje się do aniołów dużymi, smutnymi oczami. Aniołowie chodząc przystają. Jest bardzo cicho aniołom. Gdy lazur nocy okrągłej skrzydła im nazbyt poparzy, wtedy się kładą na łąkach jak konie białe … Przeczytaj wiersz


Konstanty Ildefons Gałczyński