Biadaż mi, teraz nawet poborca podatku Wiersze mi tu gryzmoli z ujmą dla mej czci, Nie dość, że się mym groszem puszy i wynosi, Jeszcze na moją hańbę chce być synem Muz. Myśli, że wiersze pisać – to tak jak grosz ściągać – I że się stopa wiersza tak zlicza jak grosz. Myśli, że umiejętność … Przeczytaj wiersz
Chryste – dziecino, słodka dziecino, królu maleńki królów Nie kwil, oto Styks ciemny lęka się twoich urodzin, Oto moc niebieska twoją skromną zdobi kołyskę I wszelkie stworzenie wielbi swego Pana. Wół i osioł tobie usługują, błyszcząca gwiazda miejsce Wskazuje i królowie mistyczne niosą dary: Złoto, by obwieścić, Chryste, żeś królem potężnym, Kadzidło – że jesteś … Przeczytaj wiersz
Poeta, rozkoszy dworu naszego, Co wiersze przedziwne łatwo I dowcipnie pisał, zmyślnie Słowa ojczyste do łacińskich wplatając, Który wszystkim aż nadto schlebiał, Milczy teraz zamknięty w lichym grobie, Zabrany nagle w kwiecie wieku. Bo gdy pokarmem napełniał swój brzuch Przepastny, to pokarm, co zdrowie przynosi Wszystkim przyjmującym go z apetytem, Dla niego tylko przyczyną był … Przeczytaj wiersz
Chryste, który w niebieskim mieszkając pałacu Naszą wzruszony nędzą, o królu łaskawy, Dla nas się dzisiaj urodziłeś z Dziewicy Łona skromnego. Oto radośnie twoje czcimy narodzenie I świąteczne dla ciebie śpiewamy hymny, Racz je przyjąć w niebiosach łaskawym Twoim obliczem. Pozwól nam godnie uczcić twe imię, Pozwól zepsute naprawić życie Niech nas w zagrożeniu nie … Przeczytaj wiersz
Ksiądz, kosząc łąki, trąbą do roboty z sianem Wołał ludzi. A właśnie dziewczyna tam szła. Pyta ją, czy do siana chce iść. Na to ona: „To na plewach załatwić – mówi – można też”
Kapłanom złorzecz, wzgardę dla niebian miej tylko, Gań uznany obyczaj, post, modły świętości, Wyśmiewaj i zaprzeczaj uchwałom soborów, Szydź z obrzędów, odpustów i klątw też kościelnych. I modłów też za grosz nie ceń, a spowiedź odrzucaj. Precz z bożą służbą, z chlebem Pańskim po kościołach! O sobie noś mniemanie większe, niż przystoi. Kapłanów, królów wszystkich … Przeczytaj wiersz
Jeżeli zechcesz być zbyt ostrym sędzią Dla tej książeczki naszej, choćby z racji, Że tutaj Muza pochlebia Wenerze, To – gdyś sam człowiek – pomnij, żeśmy ludźmi. Przyznaję ja, że brednie to i fraszki, Lecz gorsze od nich rzeczy i na serio Robią krytycy ich i hipokryci, Ród nie cierpiący dowcipnych poetów. Ty zaś wybaczysz … Przeczytaj wiersz
Na wesele Zygmunta I z Barbarą Zapolską. Phoebe, decus vatum, pulcherrime, Phoebe, deorum… Febie, ozdobo wieszczów, piękny, nieśmiertelny, Promienny, wdzięczny lirą i w postrzale celny, Znijdź, o dawco natchnienia, ku tej nizkiej ziemi I orzeźwij me piersi zdrojmi aońskiemi! Patrzaj, jako nasz Kraków świetnieje w tej porze, Jaki blask, jaki przepych na królewskim dworze! Niechże … Przeczytaj wiersz
Oto już święte dni, gdy trwożnie swoje grzechy Wyznaje lud — a mnie miłości pali żar. Przeraża serca grzmiąc w świątyni kaznodzieja O grozie kar — a mnie miłości pali żar. Wiosenne niebo już i ciepła ziemia zmienia Kształt wszystkich spraw — a mnie miłości pali żar. Krzątam się w zamku już, aby uniknąć tylko … Przeczytaj wiersz
Piękna Beata w niewieścim tym stadzie Sama największą chwałą jest nierządnych łóż. Przyjaciółka najlepsza jurnego Priapa Przy igrach swą… umie tysiąc sztuk.