Ponad śpiącym we mgle rannej siołem, Przelatywali, jak gwiazdy po niebie, Oba wzajem podobni do siebie, Anioł Życia ze Śmierci Aniołem. Znać, że Pana jednego to sługi. Obaj w bieli i w wieńcach kwiecistych: Ten go miał z asfodelów złocistych, Z purpurowych amarantów drugi. I gdym ujrzał, że stają śród drogi, Serca we mnie wstrzymało … Przeczytaj wiersz
Po dniu promiennym nadeszły mroki, Padając z skrzydeł nocy głębokiej, Tak jak padają pióra po piórach Ze skrzydeł orła, co płynie w chmurach. Widzę światełka we wsi poblizkiej Skroś mgieł tumany, dżdżu wodotryski: Dziwny mi smutek ogarnia duszę, Któremu, nie chcąc, poddać się muszę. Dziwny półsmutek — i półtęsknota: W tym smutku milknie boleść żywota, … Przeczytaj wiersz
W snop nie uwiązał nażętych kłosów, Położył się z sierpem w dłoni, Piersi miał nagie, kędziory włosów W piasczystej zanurzał błoni, I w sennych marzeń mgle przezroczystéj Obaczył kraj swój ojczysty. Ziemię snów jego Niger szeroki Błękitną wstęgą przegradza; Śród drzew palmowych dumnemi kroki On znów się, jak król przechadza. I słyszy z dala karawan … Przeczytaj wiersz
Nie mów mi w czarnym zwątpieniu, Że życie jest próżnym snem, Gdy duch drzemie w zniechęceniu, Wszystko naonczas jest mu złem. Życie prawdą! – Nasze życie To nie śmierci wiecznej próg, My istniejem we wszechbycie; Nas nie prochem stworzył Bóg. Przeznaczeniem nie trosk bole Ani też rozkoszy świat, Działać musim i iść w kole Naszych … Przeczytaj wiersz
Szybko zapadał wieczorny mrok; Alpejskiem siołem przez górski stok Szedł młodzian, niosąc w śniegu i lodzie Sztandar z tem dziwnem godłem na przodzie: Excelsior! Czoło miał smutne, ale z pod brwi, Jakby miecz z pochwy, oko mu lśni; Jak srebrnej fletni głos kryształowy, Dźwięczy ton jego nieznanej mowy: Excelsior! Widzi on światła szczęśliwych chat, Jasny … Przeczytaj wiersz
Trzech wieszczów zesłał Bóg pospołu, Na tę wygnania biedną ziemię, By za ich pieśnią ludzkie plemię, Wzrok gdzieś podniosło z nad padołu. Jeden młodzieniec z jasnem okiem, Na lirę struny napiął złote: W zielonym gaju nad potokiem, Opiewał rajskich snów tęsknotę. Drugi mąż blady, smętnej dumy, Stawał śród ulic miejskich cieśni, Potężnym dźwiękiem brzmiących pieśni … Przeczytaj wiersz
Pod rozłożystym stoi kasztanem Kuźnia wśród wiejskiej ustroni; Silny, barczysty kowal w niej panem O grubej, żylastej dłoni, A jego ramion mięśnie stalowe Potrafią złamać podkowę. Włos kędzierzawy, czarny i długi, Twarz jego jak dębu kora; Po czole potu spływają strugi Od rana aż do wieczora: Lecz patrzy dumnie z swojego domu, Gdyż nic nie … Przeczytaj wiersz
Wszyscy są losu budownikami, Co koło ścian czasu robią, Ci mur wielkimi wznoszą czynami, A ci swym rymem go zdobią. Nic bezpotrzebnem, nic nie jest niskiem, Każdą rzecz miejsce uzacnia, Co się wydaje próżnym połyskiem, To całość wspiera i wzmacnia. Na gmach, co wznosim, wielkie zasoby Dostarcza czas nieprzebrany, Nasze dzisiejsze, wczorajsze doby To cegły … Przeczytaj wiersz
Wystrzeliłem strzałę w powietrze, Upadła na ziemię, nie wiedziałem gdzie; Bo tak szybko leciała, że wzrok Nie mógł podążać za nią w locie. Tchnąłem pieśń w powietrze, Spadła na ziemię, nie wiedziałem gdzie; Bo któż ma wzrok tak bystry i silny, By mógł podążyć za lotem pieśni? Długo, długo później, w dębie Znalazłem strzałę, wciąż … Przeczytaj wiersz
Dzień jest zimny, ciemny i ponury; Pada deszcz, a wiatr nigdy się nie męczy; Winorośl wciąż trzyma się niszczejącego muru, Lecz przy każdym podmuchu martwe liście opadają, A dzień jest ciemny i ponury. Moje życie jest zimne, ciemne i ponure; Pada deszcz, a wiatr nigdy się nie męczy; Moje myśli wciąż trzymają się pleśniejącej przeszłości, … Przeczytaj wiersz
Statki, które mijają się nocą, w przelocie do siebie coś mówią. Daleki znak, syreny zew, co znów w ciemnościach się gubią. Tak i my w życia oceanie mówimy, a ktoś nas słyszy, Spojrzenie tylko, tylko głos, tylko znak – potem znów ciemność i cisza.