Wystrzeliłem strzałę w powietrze, Upadła na ziemię, nie wiedziałem gdzie; Bo tak szybko leciała, że wzrok Nie mógł podążać za nią w locie. Tchnąłem pieśń w powietrze, Spadła na ziemię, nie wiedziałem gdzie; Bo któż ma wzrok tak bystry i silny, By mógł podążyć za lotem pieśni? Długo, długo później, w dębie Znalazłem strzałę, wciąż … Przeczytaj wiersz
Miłość jest wszystkim, co istnieje To wszystko, co o niej wiemy; Wystarczy ciężar wozu musi Stosowny być do kolein.
Na placówce …Słońce zachodziło krwawo Pod dębem w pustem polu, jak posąg z kamienia Stał żołnierz, o broń swoją oparty i łzawo, Marzył… I najpierw widział nad brzegiem strumienia, Wśród olszyn białą chatę i w niej matkę starą, Modlącą się za niego i potem przed oczy Wybiegło mu zjawisko, spowite mgłą szarą: Dwa spojrzenia łez … Przeczytaj wiersz
Dusza jest regionem bez określonych granic: nie jest pewne czy preria może ją wyrazić a dystans wyznaczyć: sunie (dopasowując się) jak masa kontynentu tam, gdzie może wzlecieć najwyżej, rozbudowując swą najgłębszą, okrywającą podstawę (dokładnie proporcjonalną): nie sunie w jednym kierunku: istnieje linia podziału: są systemy rzeczne jak cienie zimowych drzew na wzgórzach: dopływy, cieki, wysokie … Przeczytaj wiersz
Niegdyś przechodziłem miastem ludnym, znacząc w mózgu mym — aby się później tym posłużyć — widoki jego, budownictwo, obyczaje, tradycje; A jednak teraz z całego miasta tego pamiętam jedną tylko kobietę, którą napotkałem tam przypadkiem i która przez miłość dla mnie zatrzymała mnie; Dzień za dniem i noc za nocą byliśmy razem — wszystko inne … Przeczytaj wiersz
nie mogę podnieść niczego z podłogi – starych skarpet szortów koszul gazet listów łyżek butelek kapsli nie mogę pościelić łóżka odwiesić papieru toaletowego umyć zębów rozczesać włosów ubrać się zostaję w łóżku nagi na brudnych prześcieradłach w połowie leżących na podłodze guziki od materaca uwierają mnie w plecy kiedy dzwoni telefon kiedy ktoś podchodzi do … Przeczytaj wiersz
Zastój w ciemności, Wtem bezcielesny błękit, Potop wzgórz, odległości. Boska lwico, tak stajemy się jedną Osią pięt i kolan!-Bruzda Dzieli się i mija, siostra Brązowego łuku Szyi, co mi umyka, Jagody jak oczy Murzyna zarzucają Haczyki- Czarne, krwawe kęsy, Cienie. Coś innego Unosi mnie w powietrzu- Uda, włosy; Gruda z mych pięt. Jak biała Godiva, … Przeczytaj wiersz
Szczęśliwych chwil, szczęśliwych dni Zaznało serce me rozdarte… Sny o potędze, dumne sny Minęły z wiatrem. Sny o potędze? Śniłem tak… Jak zórz zniknęły złote pasma. Młodości wizje gasną wszak… Niech sobie gasną. A duma? Cóż po tobie, cóż? Twoją trucizną i katuszą Ktoś inny truje się z mych kruż… O, zamilcz, duszo! Te szczęsne … Przeczytaj wiersz
Oddaj mi mojego ojca, jak chodzi korytarzami Fabryki Papieru i Opakowań Wertheimera, a do butów przywarły mu trociny. Oddaj mi jego taśmę mierniczą i klucze, jego kopiowy ołówek i formularze zamówień, oddaj mi jego marzenia na liniowanym papierze. Nie rozumiem tego nieogarnionego żalu. Jeżeli było coś, czego nie mogłeś ogarnąć, jakiekolwiek byś miał zapotrzebowanie, mój ojciec, wierz mi, pragnąc … Przeczytaj wiersz
Nagląca kartka na moich drzwiach prosiła „Zadzwoń do mnie, zadzwoń, jak tylko wrócisz!” toteż prędko wrzuciłem kilka mandarynek do podręcznej torby, rozprostowałem powieki i ramiona, i bez namysłu ruszyłem w stronę drzwi. Nim doszedłem do rogu nastała jesień, ach wcale nie chciałem dać się przystosować ani odurzyć, choć liście jaśniały mocniej niż trawa na chodniku! … Przeczytaj wiersz
Na samym krańcu pola wzniosłe drzewa stały, Które w czas letniej burzy płynąć się zdawały Jak flota galeonów prosto w naszą stronę Poprzez wzburzony przestwór trawy pomierzwionej, W pełnym ożaglowaniu, aż do czubka żagli Czerpiąc przyjemność z tego jak je wicher nagli, Lecz dziś, gdy liście spadły, to już nie okręty, Chociaż ich kształt z … Przeczytaj wiersz
Brak tu płaskich kamieni na palenisko. Są tylko gorące ziarnka. Jest sucho, sucho. Powietrze niebezpieczne. Południe działa dziwnie Na oko duszy, wznosząc niespodzianie Szpaler topoli w bliskiej odległości, jedyny Obiekt poza zwariowaną równą drogą, Co przypomina o ludziach i domach. Chłodny wiatr winien mieszkać wśród tych liści, A rosa na nie opadać cenniejsza od monet … Przeczytaj wiersz
Baśń, która pieśnią coraz ciszej, Stuliwszy skrzydła, bór kołysze Wśród drżących liści, co w ustroni Śpią zagubionew stawu toni – Dla mnie, dzieciaka, kolorową Była papuga. Leśną mową Ona mnie słów uczyła pierwszych I najwcześniejszych moich wierszy, Gdym w cieniach boru i pomroczach Śnił, chłopię o rozumnych oczach. Dziś, gdy odwiecznych lat kondory Wstrząsają niebo … Przeczytaj wiersz
Kiedyś powrócisz do kraju… no właśnie Zobacz czy jesteś tu potrzebny komuś Czy ktoś się może z tobą zaprzyjaźnić Kup na kolację, wracając do domu Byle jakiego czerwonego wina Usiądź przy oknie, zastanów się chwilę Wszystko to twoja, tylko twoja wina I chwała Bogu Świetnie Tylko tyle Wszystko to twoja, tylko twoja wina I chwała … Przeczytaj wiersz
Nagrobek przekrzywiony, bez kwiatów, dzień się chyli nad grobem ojca stoję w gniewie ileż to razy, ile tę straszną pielgrzymkę odbyłem do ciebie bo nie możesz odwiedzić mnie, boś kartę swą już wydarł: wracam po więcej. Pluję na bankiera grób plugawy Na Florydzie o świcie zastrzelił swe serce Och niestety, niestety Gdyby obojętność nadeszła, zgrzytam, … Przeczytaj wiersz
Ta urocza bestyjka, ten wiersz, nie da sobie w kaszę dmuchać. Czasem chciałabym by miał ochotę na jabłka, ale jemu leci ślinka na czerwone mięso. Czasem chciałabym spacerować spokojnie wzdłuż brzegu, ale on chce zrzucić ubranie i dać nura. Czasem chciałabym wykorzystać małe słowa i powiększać ich znaczenie, ale on wykrzykuje całe słowniki, zawarte w … Przeczytaj wiersz
Po całym dniu pisania wierszy Wychodzę popatrzeć na księżyc koło sosen. Daleko w lesie siadam przed sosną. Księżyc ma swoją werandę zwróconą twarzą do światła, Ale główna część jego domu jest w ciemnościach. tłumacznie Ryszard Mierzejewski
kto wie czy księżyc nie jest balonem, co ulatuje z rześkiego miasta w niebie, unosząc mnóstwo ładnych ludzi? (i gdybyśmy ty i ja mogli wsiąść do niego, gdyby ci ludzie zabrali mnie i ciebie do swego balonu, to wtedy wzlecielibyśmy wraz z wszystkimi ładnymi ludźmi wyżej niż domy i wieże i chmury: lecielibyśmy szybując coraz … Przeczytaj wiersz
Na zapleczu rzeczywistości bocznicy kolejowej w San Jose wędrowałem samotny aż dotarłem przed fabrykę cystern i usiadłem na ławce obok budki dozorcy. Kwiat leżał na kępce siana na asfaltowej szosie – pomyślałem okropny wyschły kwiat – miał kruchą czarną łodygę i koronę żółtawo brudnych ostrych płatków podobnych cierniowej koronie Jezusa a w środku suchą splamioną … Przeczytaj wiersz