Twoja ocena

Olbrzym

„Les nuées du ciel elles mêmes craignent que je ne vienne chercher mes ennemis dans leur sein.“ Mottenabi. Wojownicy! jam zrodzon na gallijskiej ziemi Przodek mój, Ren szeroki, jak strumyk przekraczał, Dzieckiem myła mnie matka śniegi polarnemi, A kolebkę mą, ojciec z ramiony krzepkiemi, Skórami z trzech niedźwiedzi zdobił i otaczał. Bo mój ojciec był … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo

Cedr

Omer, islamski Szeik, mąż w nowym zakonie Jakim Prorok dopełnił Issowego prawa, Szeik Omer po świecie chodzi i przystawa, Czasem na długim kiju, o splecione dłonie Oprze brodę jak pasterz. Tak błędnemi kroki Dążąc ku świętéj Dżedździe, zszedł ku wód głębinie, Gdzie przez Czerwone morze, jak przez sen głęboki Prześwieca Bóg. Aż weszedł na ową … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo

Do swoich wierszy pisanych w młodości

Oh! primave a! gioventù dell’ anno Oh! gioventù primavera della, vita. Piérwiosnku! młodości roku! Młodości! piérwiosnku życia! O kochaniu, młodości, cnocie, piosnki moje, Czyż to wy? Upojeniem waszém się upoję, I klęczący was odczytam, Pozwólcie, że na chwilę wrócę w wasze lala, I że od obecnego oderwany świata, Z wami znowu się przywitam. Miałem lat … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo

Mojżesz

Oto zstępowała córka Pharaonowa, aby się kąpała w rzéce: a panny jéj chodziły po brzegu rzéki. — Exodus. — Siostry moje! Przy świcie świéższą wodę macie, Schodźcie się, jeszcze żeńcy spoczywają w chacie Jeszcze odludny brzég Nilu i morza, Z Memfis ledwie głos dojdzie przygłuszonéj wrzawy A naszéj skromnéj, w cieniu tych gajów, zabawy Świadkiem … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo

Myśl

O les teudres propos et les charmantes choses, Que me disait Aline en la saison des roses. — SÉGRAIS. — Patrz! Ta gałęź jest ostrą i czarną. Obłoki Skrapiają korę nagą dżdżystémi potoki. Ale z nadejściem wiosny ujrzysz, jak nieznacznie, Z tych twardych sęków drzewa, liść wynikać zacznie; I spytasz, jak mógł pączek tak wątły … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo

Zachód słońca

Wzrok myślom okrywa czarowne obrazy. KAROL NODIER. I. O jak lubię pogodne i jasne wieczory! Czy, gdy objęte w boru gęstego pokrycie, Dalekie złocą klasztory, Czy gdy lawy ogniste, do poziomu boków Stawiają, i promienie łamią na błękicie O Archipelag obłoków. Oto sto chmur ruchomych na niebie widzimy! W górze nagromadzone, wiatr tchnieniem rozpryska, Przybiérają … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo

Grenada

Quien no ha visto à Sevilla. No ha visto à maraoilla. Czy jest bliską, czy daleką, Czyli pod krzyża opieką, Czy pod mocą półksiężyca, Nie zrówna Grenadzie ładnéj, Bo milszéj nie znajdzie żadnéj, Żadna na świecie stolica; A któraż okaże od niéj Więcéj wspaniałości wschodniéj, I zdrowszém niebem zachwyca? Murcja z pomarańcz słynie, a Kadyx … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo

Człowiek szczęśliwy

Beatus, qui non prosper, Błogosławiony, kto nie jest szczęśliwy. Przeklinam was bogowie! Jeszcze ja nie stary, A mam wszystko, co tylko zażądam z niechcenia; Com winien, żeście na mnie wszystkie zleli dary, I że mi nie zostało już nic do życzenia. Od ciaśniny Leandra po Aleyda słupy, Corok błogie wyprawy flotta moja czyni, Pałac mój, … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo