Tym, co mkną, lecą i płyną –
Ptakom – Trzmielowi – Godzinom –
Elegia na nic, gdy giną.
To, co jest, trwa i zostaje –
Żal – Góry – Wieczności Dale –
Mnie na nic się nie przydaje.
Świat to się zerwie, to spocznie.
Z Zagadką niebios – cóż pocznę?
Jakże ten Sfiks milczy mrocznie!