Niebo w nocy
Noc czarna, srebrna noc. Świat nieskończony W czasie i przestrzeni. Pośrodku Droga Mleczna. Któż po niej przechodzi? To przechodzi ludzkie pojęcie.
Liryka opisowa to rodzaj liryki, w którym podmiot liryczny skupia się na szczegółowym przedstawieniu otaczającej go rzeczywistości, np. krajobrazu, przedmiotu, zjawiska czy sytuacji. W tym przypadku emocje i przeżycia autora są wyrażane poprzez obrazowanie, a nie bezpośrednią ekspresję uczuć. Celem liryki opisowej jest stworzenie wrażenia obecności, oddanie atmosfery opisywanego miejsca lub sytuacji, często przy użyciu zmysłowych szczegółów. Tego rodzaju liryka bywa wykorzystywana w poetyckich przedstawieniach przyrody, w których dominują opisy natury i pejzaży, ale także w utworach, które koncentrują się na bardziej statycznych obrazach.
Noc czarna, srebrna noc. Świat nieskończony W czasie i przestrzeni. Pośrodku Droga Mleczna. Któż po niej przechodzi? To przechodzi ludzkie pojęcie.
Nad wodą wielką i czystą Stały rzędami opoki, I woda tonią przejrzystą Odbiła twarze ich czarne; Nad wodą wielką i czystą Przebiegły czarne obłoki, I woda tonią przejrzystą Odbiła kształty ich marne; Nad wodą wielką i czystą Błysnęło wzdłuż i grom ryknął, I woda tonią przejrzystą Odbiła światło, głos zniknął. A woda, jak dawniej czysta, … Przeczytaj wiersz
MIRZA Drżąc, muślimin całuje stopy twej opoki, Maszcie krymskiego statku, wielki Czatyrdahu! O minarecie świata! o gór padyszachu! Ty, nad skały poziomu uciekłszy w obłoki, Siedzisz sobie pod bramą niebios, jak wysoki Gabryjel, pilnujący edeńskiego gmachu; Ciemny las twoim płaszczem, a jańczary strachu — Twój turban z chmur haftują błyskawic potoki. Nam czy słońce dopieka, … Przeczytaj wiersz
PIELGRZYM Tam! — czy Allah postawił ścianą morze lodu? Czy aniołom tron odlał z zamrożonej chmury? Czy diwy z ćwierci lądu dźwignęli te mury, Aby gwiazd karawanę nie puszczać ze wschodu? Na szczycie jaka łuna! pożar Carogrodu! Czy Allah, gdy noc chylat rozciągnęła bury, Dla światów, żeglujących po morzu natury, Tę latarnię zawiesił śród niebios … Przeczytaj wiersz
Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu, Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi, Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi, Omijam koralowe ostrowy burzanu. Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurhanu; Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi; Tam z dala błyszczy obłok – tam jutrzenka wschodzi; To błyszczy Dniestr, to weszła lampa Akermanu. … Przeczytaj wiersz
Wypuszczam na wiatr konia i nie szczędzę razów; Lasy, doliny, głazy, wkolei, w natłoku U nóg mych płyną, giną, jak fale potoku; Chcę odurzyć się, upić tym wirem obrazów. A gdy spieniony rumak nie słucha rozkazów, Gdy świat kolory traci pod całunem mroku, Jak w rozbitem zwierciedle, tak w mem spiekłem oku Snują się mary … Przeczytaj wiersz