Barwy narodowe
Biało-krwawy, Krwawo-biały, lniany Opatrunku, który zwiesz się: sztandar, Coś się z wielkim krwotokiem uporał! Wiatr rozwija ten dokument rany, Wznosi w górę bohaterski bandaż, Tę pamiątkę, Ten dług I ten morał.
Biało-krwawy, Krwawo-biały, lniany Opatrunku, który zwiesz się: sztandar, Coś się z wielkim krwotokiem uporał! Wiatr rozwija ten dokument rany, Wznosi w górę bohaterski bandaż, Tę pamiątkę, Ten dług I ten morał.
Znasz-li ten kraj, gdzie kwitną Nad grobami piołuny, Gdzie niebo twarz błękitną W szare kryje całuny? Gdzie pola kośćmi siane – Las szumi pieśń cmentarną, Rzeki, łzami wezbrane, Przez ziemię płyną czarną? Kraj ten smutny, ubogi, Ciągnie serca tułacze… On nad wszystko nam drogi – My z nim – on z nami płacze!