Liryka podmiotu indywidualnego to forma poezji, w której podmiot liryczny wypowiada się w swoim imieniu, używając pierwszej osoby liczby pojedynczej. W tej liryce autor bezpośrednio dzieli się swoimi przeżyciami, emocjami i refleksjami, co nadaje utworom osobisty i intymny charakter.
Cóż ja jestem? Liść tylko, liść, co z drzewa leci. Com czynił – wszystko było pisane na wodzie. Liść jestem, co spadł z drzewa w dalekim ogrodzie, Wiatr niesie go aleją, w której księżyc świeci. Jednego pragnę dzisiaj: was, zimne powiewy! Wiec nieś mnie, wietrze chłodny, nie pytając po co, Pomiędzy stare ścieżki, zapomniane krzewy, … Przeczytaj wiersz
Pegaz dziś się na mnie dąsa I beze mnie zwiał w zaświaty, Jestem sama i roztrząsam Świata tego problematy – Uwikłałam się w oploty Scholastycznych wątpliwości: Czy miłuję cię z głupoty, Czy głupieję od miłości?