Wiersze o mitach rzymskich
Żył w Krotonie mąż z Samos; wolał żyć wygnany, Niźli pod obmierzłymi w ojczyźnie tyrany. Myślą dotarł do bogów na niebie wysokiem I tajniki natury przejrzał duszy okiem, A zgłębiwszy dokładnie trudem wytężonem, Nie taił, lecz ogłaszał przed milczącem gronem. Tłumaczył on zdumionym świata pierwociny, Co przyroda i jakie najpierwsze przyczyny? Czem jest bóg? Czem … Przeczytaj wiersz
Już Eol szumne wiatry więzieniem pokorzy, Już pobudka do pracy, pierwszy promyk zorzy Błysnął na jasnem niebie: Persej, sławy chciwy, Przyczepia do nóg skrzydła, do boku miecz krzywy, Leci, w przelocie liczne narody pomija I nad Etjopów państwem na skrzydłach się wzbija. Tu za matki zuchwałość z rozkazów Ammona Już była Andromeda na śmierć przeznaczona. … Przeczytaj wiersz
Zasadza Akwilona do eolskiej góry Z wiatrami, co skupione, rozpędzają chmury; Zsyła Nota. Na mokrych skrzydłach Not się wznosi; Groźną twarz jego gęsta mgła kroplami rosi, Na czole mgły osiadły, deszczem cięży broda, Z włosów siwych i skrzydeł zwolna ścieka woda. On gdy silnem ramieniem chmury z sobą zetrze, Grom pada i rzęsisty deszcz siecze … Przeczytaj wiersz
Spór wiódł Jowisz z Junoną; pytanie podnietą, Czy lepiej być mężczyzną, alboli kobietą. Jowisz większy dział szczęścia przyznaje kobiecie, Junona, że mężczyzna szczęśliwszy na świecie, Przybrany za rozjemcę przez obiedwie strony, Tyrezy stanąć nie mógł po stronie Junony. Urażając się zbytnie w tak płochym przedmiocie, Juno sędziego w wiecznej pogrąża ślepocie. Co jeden bóg uczyni, … Przeczytaj wiersz
Jesteś wielkim człowiekiem – bądź nim, gdzie należy, Lecz do śmiertelnych przychodź w zwyczajnej odzieży, Bierz za przykład Jowisza, co choć gromowładny, W dom śmiertelnych przychodził grzeczny i układny, Nie chcąc zbyt żywym blaskiem olimpijskiej chwały Razić biednej ludzkości wzrok niedoskonały. Wiec i ty, kiedy schodzisz w towarzystwo ludzi, Nie bierz ze sobą gromu, który … Przeczytaj wiersz
Kasi (i Asi) Z wrodzoną sobie nieciągłością Pragnę was poinformować Fortuna była zawsze podrzędną boginią ponieważ jest nieciągła A dalej kurde prosto jak leci Prosto jak leci Czy da się żyć bez Fortuny? Ale właściwie po co żyć skoro się już jest? Odrestaurowane budyneczki – oto czym byśmy byli żyjąc nadal Ustawiczność jest cechą prawdziwej bogini … Przeczytaj wiersz