Zwierzętom wszystkim jakie są na ziemi, Z wyjątkiem tych, co nienawidzą słońca, Roboczy czas jest, póki błyszczy dzionek. Lecz skoro niebo swe zapali gwiazdy, Ten wraca do dom, ten się gnieździ w puszczy, By mieć spoczynek choć po wschodnią zorzę. Ale ja, odkąd pocznie piękne zorze Cienie rozpraszać, co osiadły ziemię, Budząc zwierzęta wśród rozlicznej … Przeczytaj wiersz
Strudzone oczy, gdy was zwracać muszę W twarz piękną, z której śmierć wam żałośliwa, Strzeżcie się! bo was wyzywa Miłość, zkąd znów mi troska wstąpi w duszę! Śmierć tylko myślom moim przeciąć może Miłosną drogę, która je ku Chwale Zbawienia, w słodką przystań ciągnie mile. Lecz wam, z mniej ważnych przyczyn, wasze zorze Cieniem zapływa; … Przeczytaj wiersz
Ktobądź w tych rymach mdłych, jak wiatru fale, Zachwyci uchem westchnień mych orędzie, Któremi serce w rannych lat obłędzie Karmiłem, będąc niż dziś innym wcale; Ktobądź w miłosnym żył i cierpiał szale, Wiem, iż nietylko względny, lecz i będzie Przyjazny pieśniom w których dźwięczą wszędzie Wiotkie nadzieje i niewczesne żale. Tylko że tak, jak byłem … Przeczytaj wiersz
Tam, ku jutrzence, kędy słodkie tchnienie Z wiosny powiewem zwykło wzruszać kwiecie, Ptaszęta budząc, by zabrzmiały pieśnią — Tkliwie mię wabi tęschną żądzą duszy Ta, W której dłoni jest mych uczuć władza, Zdolna w żałosne zmienić je zaklęcia. Oby te ciche moich ust zaklęcia Wonne od Laury zbudzić mogły tchnienie, By przy mnie spokój był, … Przeczytaj wiersz
O myśli wskroś mię niszcząca! Chciej, mimo wszelkie męczarnie W słowa się wcielić, W które byt mój włożę! Niech tę, co dziś mię odtrąca, Choć w części od nich ogarnie Płomień, z którego szydzi w każdej porze; — Wtedy i rzadziej też może, Własne złorzecząc nadzieje, Z okiem łez pełnem, po świecie Błąkać się będę, … Przeczytaj wiersz
Ta co nad słońce swą światłością słynie, Równa mu w latach, wyższa przez swe dzieła, Piękniejsza nad wszelkie słowo, Chłopięciem jeszcze w swój mię poczet wzięła; A że jest w myślach, w przedsięwzięciach, w czynie, Wszelkich szlachetnych serca żądz królową, Więc chętniem, drogą cierniową, W jej ślad, z uczuciem pomknął się wesołem; Tam zaś, nawykłszy … Przeczytaj wiersz