Idąc do cyrulika, szlachcic jeden, z brodą,
Potka się z nim w ulicy, przed swoją gospodą.
„Proszę, panie, wróćcie się!” – „Nie masz czasu” – rzecze.
„Nie będzie też talera”. Wnet balwierz odwlecze.
Przedsięwziętą potrzebę, ochotnie pozwoli,
Wraca się i owego z figlami wygoli.
Widząc parę szóstaków: „Nie masz tu talera,
A słowa nie dotrzymać szpeci kawalera”
„Któż ci go obiecował? – szlachcic go tym zbędzie.
Wżdym ci zaraz powiedział: talera nie będzie”.
