Nawet na śniegu może uwić gniazdo radość, Co przyjmie absurd, jak się dzień przyjmuje, W częstotliwości drgań nie będzie szukać śladów Stóp zagubionych i przegranych królestw. Innym zwycięstwom dzisiaj, innym klęskom służy Czas, który tylko pozornie jest wrogiem; Kłębek nici podrzuci w labiryncie róży, Deszcz wzbije w drzewo, w światło zmieni ogień.
Nie jestem tym, za kogo mnie podają, jestem Kimś, kto przystanął w ulicy przejęty drzewa szelestem, Kimś, kto wzruszony słucha klaskania kół po bruku Nade dniem, kto budzi się w nocy i podpatruje trwanie Przedmiotów, co wyzbyły się wagi, lecz nie są w stanie Ruszyć z miejsca, gdyż boją się własnego stuku… Dlatego stąpam cicho, … Przeczytaj wiersz
Pamięci Walentyny Chocimskiej Teatr tej małej planety: Nasz dzień, nasz sen, nasze serce. My dostajemy bilety Na jeden seans, nie więcej. Lecz widowisko to godne, By się zmieniały obrazy Miłości, kary i zbrodni Miliardy miliardów razy.
Piana, bełkot, krzyczący derwisze, Korowody pogrzebów i wrzaw, Ale niżej — zbliż usta do ciszy — Fala życia, jak ciepły wzrost traw. Nagle wstrząśnie i zrzuci z nas stroje Noc wiosenna, wieczorny wiatr… I idziemy przez puste pokoje Pod stropami zgaszonych lat. Stary czas za sypialni zasłoną Jak w świeczniku wstawiono w nas, W ręce … Przeczytaj wiersz