Żyje zdala od ziemi
Żyje zdala od ziemi, gdzie na wieki legł on, Naokół niej kwiecie młodzieży: Ona chłodem ich darzy, tak ją spalił ten skon, W tym grobie tam serce jej leży. Śpiewa dziką melodyę, pieśń ojczystych swych pól, Którą ongi z nim razem nuciła, Zalotnicy nie wiedzą, jaki straszny w niej ból, Gdy pieśniarza już kryje mogiła. … Przeczytaj wiersz