Śpimy, a sen chory odpoczynek nam truje; Wstajemy – dzień cały psuje myśl uparta, Śmiejąc się i płacząc, każdy tęskni, czuje, Troski precz odrzuca albo tuli czarta. I czy to jest radość, czy też żałowanie, Droga ich odejścia wciąż drogą wolności, Dzień wczorajszy nigdy jutrem się nie stanie, Bo też nic nie przetrwa oprócz niestałości!
Nie chcę zwilżać mego gardła winem jednem i tem samem — Ni namaszczać mojej głowy zawsze jednakim balsamem… Byk na bujnych łąkach lubi trawy i pastwiska świeże… Chętnie jadło swe odmienia nawet i najdziksze zwierze. Miłości naszej ku słońcu powód również jest i taki, iż Febus w swój wóz co rano inne zaprzęga rumaki..
Nie mogłem tłumić dłużej Najsłodszych serca snów, Na listku białej róży Skreśliłem kilka słów. Słowa, co w piersiach drżały Nie wymówione w głos, Na listku róży białej Rzuciłem tak na los! Nadzieję, którąm pieścił, I smutek, co mnie truł, I wszystkom to umieścił, Com marzył i com czuł. Tę cichą serca spowiedź Miałem jej posłać … Przeczytaj wiersz
Miał być lepszy od zeszłych nasz XX wiek. Już tego dowieść nie zdąży, lata ma policzone, krok chwiejny, oddech krótki. Już zbyt wiele się stało, co się stać nie miało, a to, co miało nadejść, nie nadeszło. Miało się mieć ku wiośnie i szczęściu, między innymi. Strach miał opuścić góry i doliny. Prawda szybciej od … Przeczytaj wiersz