O bogatej, ale niemiłej i nieukształconej kobiecie przez Safona W tym grobie leży bogata, Ale niegodna pamięci; Jak przyszła, zeszła ze świata, Bo nic jej czci nieuświęci, Muzom nieznana, niemiła, W podziemne zstępuje kraje, Gdy zwłoki strawi mogiła, Złoto się widzieć nie daje. Twoja ocena Przeczytaj inne wiesze tego autora Pogarda dla nie znającej poezji Dobroć i piękno Artemida Athida Pochwała młodości Jabłko Do Hery Ślub Hektora Smutek Cyprydo! Z pełnej ochoty Hymn do Afrodyty Zazdrość Do kochanej kobiety Nie będzie słodziej i w niebie Do Afrodyty Sztorm Tak, Safo, bo inaczej O powrót brata z Egiptu Do Lesbii Do Anaktorii W świątyni Hery Safona • Wiersze o starożytnej Grecji
