O bogatej, ale niemiłej i nieukształconej kobiecie przez Safona W tym grobie leży bogata, Ale niegodna pamięci; Jak przyszła, zeszła ze świata, Bo nic jej czci nieuświęci, Muzom nieznana, niemiła, W podziemne zstępuje kraje, Gdy zwłoki strawi mogiła, Złoto się widzieć nie daje. Twoja ocena Przeczytaj inne wiesze tego autora Do Afrodyty Tak, Safo, bo inaczej Ślub Hektora Do Hery Do kochanej kobiety Sztorm Cyprydo! Z pełnej ochoty Pochwała młodości O powrót brata z Egiptu W świątyni Hery Athida Zazdrość Nie będzie słodziej i w niebie Smutek Do Anaktorii Jabłko Pogarda dla nie znającej poezji Artemida Do Lesbii Dobroć i piękno Hymn do Afrodyty Safona • Wiersze o starożytnej Grecji
