Antoni Kucharczyk był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury ludowej i literatury chłopskiej, znanym również jako Antek z Bugaja, Jantek z Bugaja parobek wiejski, Bartek Mądrala, Jantek Bugański, Maciek Bzdura.
Urodził się 2 sierpnia 1874 roku w przysiółku Bugaj we wsi Bęczyn w powiecie wadowickim. Antoni Kucharczyk zmarł 11 marca 1944 roku w Paszkówce. Pochodził z rodziny chłopskiej, jego ojciec był rolnikiem i organizatorem pielgrzymek, zbierającym pieśni i opowieści ludowe.
Kucharczyk ukończył jednoklasową szkołę ludową w Paszkówce-Pobiedrze, a następnie przez 3 lata uczęszczał na nauki niedzielne. Kolejne etapy kształcenia polegały już na samodzielnym zdobywaniu wiedzy i rozwijaniu zainteresowań literackich i muzycznych. Od najmłodszych lat pisał wiersze, przemówienia, życzenia i skargi dla mieszkańców wsi. Jako młody chłopak nauczył się gry na skrzypcach i flecie, występując z kapelą wiejską na weselach i innych uroczystościach.
W młodości odbył trzyletnią służbę wojskową w armii austriackiej, biorąc udział w I wojnie światowej, gdzie walczył na frontach włoskim i albańskim. Pomimo trudnych warunków wojennych, kontynuował pisanie, tworząc m.in. „Śpiewniczek Polskiego Żołnierza” (1916), który zawierał patriotyczne pieśni dla żołnierzy.
Po wojnie Kucharczyk nawiązał współpracę z Lucjanem Rydlem, który wprowadził go w kręgi literackie Młodej Polski. W 1905 roku ukazał się jego pierwszy tomik poetycki „Blade kwiaty z wiejskiej chaty”, który zdobył dużą popularność. W kolejnych latach publikował kolejne zbiory poezji, takie jak „Z łąk i pól” (1914) czy „Śpiewniczek Polskiego Żołnierza” (1916).
W 1934 roku Kucharczyk był jednym z inicjatorów powołania Związku Literatów Ludowych, organizacji mającej na celu reprezentowanie interesów pisarzy ludowych. Był również redaktorem naczelnym miesięcznika „Wieś – Jej Pieśń” .
Ponad wszystko, co być może Kocham Ciebie, dobry Boże, Duszą, sercem kocham Ciebie, Ojcze nasz, któryś jest w niebie. Kocham ojca, braci, matkę, I ojczystą swoją chatkę, Każden kącik mój rodzinny, Gdzie mi przeszedł wiek dziecinny. Kocham drogą mą Ojczyznę, Kocham przodków mych spuściznę, Wiarę świętą, polską mowę, Nasze życie narodowe. Kocham me rodzinne sioło, … Przeczytaj wiersz
Pan Bóg stworzył dnia trzeciego, Dla ozdoby świata tego, Różnobarwne wonne kwiatki, Lilie, róże i bławatki. Dawszy im różne znamiona, I według tychże imiona, Rzekł: idźcie drogie dzieciny, Na góry, lasy, doliny, Łąki, wody i tam roście, Kwitnąc, chwałę moją głoście. Lecz nim was w drogę wyprawię, Naprzód was pobłogosławię. Kwiaty głowy pochyliły, I tron … Przeczytaj wiersz
Kiedy w Betlejem, ubogiej stajence, Czysta Panienka zrodziła dziecinę, Promienny anioł, w śnieżystej sukience, Naprzód pastuszkom przyniósł tę nowinę. Pełni wesela pastuszki ubogie, Różne ze sobą wziąwszy upominki, Poszli przywitać dziecię z niebios drogie, Złożyć cześć, dary dla Boskiej Dziecinki. W cichej stajence na kolana padli, Ukłonem Boskie Dziecię przywitali, Ubogie dary przed żłobeczkiem kładli, … Przeczytaj wiersz
Polały się łzy, Przeczyste, gorące, Zaśniły się sny, Niebiańskie, rojące… Rozkwiecił się świat, Cudowny, majowy, Rozwinął się kwiat Śnieżno-liliowy… Brakło oczom łzów, Przeczystych, gorących, Brakło złudnych snów, Niebieskich, rojących. Zwiędnął kwietny świat, Cudowny, majowy, Wykwitł lodu kwiat… Śnieżysto-zimowy…
Gdy skowronek szary Pod niebios obszary Z piosenką wiosenną ulata, Chciałbym być skowronkiem I lecieć za słonkiem Do nieskończoności wszechświata… Gdy słotną jesienią Drzewa nie zielenią, Stoją nagie, czarne, w żałobie, Mgła, deszcz, lód, śnieg pruszy… Tak mi smutno w duszy, Jakbym we śnie wiecznym był w grobie…
I. Darmoś mi się, Hanuś, przypodobać chciała, Za mną spoglądała, liczka malowała. Liczkaś malowała, w jedwabie stroiła, Złoty pierścioneczek na palcu nosiła. Pierścioneczek złoty, czerwone korale, Bo ja cię, Hanusiu, nie kochałem wcale. Nie kochałem wcale i kochać nie mogę, Boby mi Magdusia zastąpiła drogę. Ona zastąpiła, Pan Jezus pokarał, Bom się o kochanie Magdusi … Przeczytaj wiersz
Piękne jest niebo, gwiazdami usiane, Ręką samego Boga haftowane; Jednak piękniejsze nad niebios gwiazdeczki Stokroć oczusia mojej kochaneczki. Drogie są perły, drogie dyamenty, Droga korona królewska być musi, Jednakbym za nią od mojej Magdusi Nie dał warkoczyk na jej głowie spięty. Piękne podobno rusałki, boginie, O ich piękności wiele podań słynie, Lecz ma Magdusia nad … Przeczytaj wiersz
Po smutnej zimie, przyszła nam wiosna, Młoda, rozkoszna, błoga, radosna, W całym swym blasku i majestacie, W swojej nadobnej, zielonej szacie. W promieniach słońca powietrze drżące, Wonią, czystością, rozkoszą tchnące, Wszystko się cieszy w tej lubej wiośnie, I już nie smutno, jakoś radośnie. Nad bujnym łanem ojczystej niwy, Spiewa i śpiewa skowronek tkliwy W zielonym … Przeczytaj wiersz