Mogę się speł­nić tu

Mogę się speł­nić tu — pła­sko roz­sy­pać
dzie­sięć pal­ców po two­im cie­le każ­dym
do­tknię­ciem sprę­żać mię­śnie w ży­łach —
po­to­czyć bru­nat­ną krew

mogę ubar­wić two­je czo­ło
czer­wie­nią lip­co­we­go wscho­du
i rzę­sy — za­krę­cić na zę­bach tak pięk­nie
jak wiatr — ga­łę­zie drzew

mogę szyb­ki­mi po­ca­łun­ka­mi
zwią­zać cię w drga­ją­cy wę­zeł
i wol­no
roz­gi­nać pal­ce z
któ­rych wy­cho­dzisz ty
inny
z obu­dzo­nym bo­giem w pier­si
go­tów za­wład­nąć świa­tem
zwi­nię­tym w kłę­bek
ni­sko — u two­ich nóg

Halina Poświatowska