Dumałam raz nad starą pieśnią Teokryta, Jak śpiewał lata błogie, cenne, upragnione, Postaci dłoni wdzięcznych biorące osłonę, By z nich płynęła ludziom dań szczęścia obfita. Gdy tak myśl ma powieści w dawnej mowie czyta, Zwolna, z cienia, powstają wizją lata one, Błogie lata i smętne, lata roztęsknione Własnego życia mego, po których dziś drży ta … Przeczytaj wiersz
Jeśli musisz mię kochać, niech miłość ta będzie Za nic, za miłość tylko samą. Nie mów sobie: „Za uśmiech, za spojrzenie kocham ją — w sposobie, Jakim przemawia słodko — myśl jej mam na względzie, Co z myślą zgodna moją, albo — że z nią wszędzie Wczas mi się staje luby”. Może w jutra … Przeczytaj wiersz
Spotkaliśmy się późno, niemal pod koniec drogi, Mój przyjacielu — tylko przyjacielu! Już całun przyszłej śmierci oplątał moje nogi. Gdy czynią krok lub ruch, przybliżam się do celu. W tym zagrożeniu, czy mam się odważyć Zbliżyć do ciebie? Ja w moim bezruchu? Czy na twe prośby mam pozostać głuchą? Spójrz, czytaj w mojej twarzy. … Przeczytaj wiersz
Drobne jagniątka beczą na łące, W zaroślach ptasząt kwilą tysiące, Młode jelonki pląsają w cieniu, Pączek rozkwita w słońca promieniu; Życie tu wszystkim płynie w swobodzie, Każdemu ścieżka tu łatwa… Czemuż, ach! czemu w wolnym narodzie Płacze maleńka ta dziatwa! Wołają dziatki rzewnemi głosy: Tak cudnie błyszczy trawka od rosy; Gdybyż tam wybiedz, popląsać z … Przeczytaj wiersz
Jak cię kocham? Poczekaj — wszystko ci wyłożę. Kocham do dna, po brzegi, do samego szczytu Przestrzeni, w której dusza szuka krańców Bytu I Łaski idealnej, ginąc w tym przestworze. Kocham cię tak przyziemnie, jak tylko zejść może Głód; przy świeczce i w słońcu, gdy sięga zenitu; Tak śmiało i tak czysto, jak ktoś, kto, … Przeczytaj wiersz
I Kochaj mnie wszystkim, czym jesteś, Uczuciem, myślą, wzrokiem, ciałem. Kochaj w najdrobniejszym geście I w istnieniu całem. II Kochaj mnie młodością swoją W szczerym przyzwoleniu, Przysięgami, co się boją Słów w czułym milczeniu. III Kochaj mnie lazurem oczu, Co przyrzeka wszystko; Skoro barwę z nieba toczą, Prawda niebios blisko. IV Powiekami, które skrycie Kryją … Przeczytaj wiersz
I W połowie czerwca Największe kwiaty róż Juna[1] ciskała Spod ciężkich powiek, Gdy pewien człowiek Suchego serca, (Wśród kwietnych burz Wapienna skała), Odwrócił się, ziewnął szeroko, i trzciną Ścinając traw główki, tak rzekł z pyszna miną: „Jeśli dam Junie kosza, czyjąż będzie to winą?“ II A więc, fora ze dwora! Masz rację! Mężczyzna Nie wytrwa … Przeczytaj wiersz
Gdzie się w cichych barwach zmierzchu nieba mienią Nad zielenią Tych samotnych, bujnych pastwisk, skąd w zachody Senne trzody Powracają ku oborom swym, dzwoniące — Na tej łące, Tak wieść niesie, przed dawnymi sterczał laty Gród bogaty; W nim, w stolicy tego kraju, miał swe cugi, Dworne sługi, Możny książę; stąd dyktował dni spokojne, Lub … Przeczytaj wiersz
Mnie-ś słyszała dzisiaj w nocy, Gdy nie świecił księżyc złoty, Gdy nie było w gwiazdach mocy, Aby przeciąć nieb namioty — Zmarł wraz z życiem blask sierocy. Gdy nie brzękła ani mucha, Zmilkł głos świerszcza i puszczyka, Gdy noc taka ciemna, głucha, Wówczas moja to muzyka Popłynęła ci do ucha. Ciężko brzemię snu się kładło … Przeczytaj wiersz
I Hameln to gród w Brunszwiku, Przy sławnym Hanowerze; Wezery mu głęboki prąd Z południa mur oblewa, skąd Masz wnosić, że to miły kąt; Lecz w tej, o której śpiewam erze, Lat temu przeszło wieków sześć, Gad pewien jął ten gród tak jeść, Aż litość bierze. II Szczur! Wszędzie go słychać: szur, szur, szur!… Psy, … Przeczytaj wiersz
I Zbierałem pęki róż przez cały lipiec. Dzisiaj oberwę płatki i rozsypię Po drodze, która wiedzie do mojego domu o srebrnych okapach. Czy przejdzie tędy Maria? Czy zwabi ją zapach? Niestety, idzie lasem. Nie szkodaż kwiatów czasem? Nie szkodą! Przecież mogła iść wśród kwietnych pasem. II Od roku wprawiam się i o tym marzę, Żeby … Przeczytaj wiersz
Za przylądkiem morze, dotąd ciemne, W blasku słońca stanęło powszednim: I tak prosty był złoty szlak przed nim Jak potrzeba świata ludzi we mnie.
I. Rzekłem — Najdroższa, skoro tak, Gdy wreszcie znam swej doli szlak, Gdy nic nie waży miłość ma, Gdy życia cel się wali z dna, Gdy tak być musi i nadszedł czas — Całe me serce hołd ci, cześć, Błogosławiąco, rwie się nieść! Nadzieję daną odbierz — chcę Tylko pamięci o tym śnie I nadto … Przeczytaj wiersz
Z całego swego życia daj mi choć jedną chwilę! Wszystko, co przed tym w mrok odeszło, I to, co nadejdzie po tym wszystkim — przesłoń Tak, aby teraźniejszość do szczytu wynieść, zgęścić Szalonym zachwyceniem, bo taki szczyt jest siłą Uczucia i myślenia, i świadomości szczęścia — Stopioną w jeden moment, w którym niechbyś ty wzeszła, … Przeczytaj wiersz
Szara głąb morza, długi, ciemny ląd; Ogromny, żółty półksiężyca róg; Nagły, syczący, nieprzytomny tan Zbudzonych ze snu kędzierzawych pian — Lotne me czółno szybki toczy łuk, W piasku wilgotnym zgasł już jego prąd. Potem ćwierć mili jeszcze brzegiem, wzdłuż; Trzy jeszcze pola pod najbliższy dach; Potem w okienko stuk, stuk, ostry trzask I niebieskawy wraz … Przeczytaj wiersz
Dusza ma chmurna. Raźnie, piewco, raźnie! Oto! weź harfę tę złotą do ręki, Palce puść po niej biegłe: niech wyraźnie W strunach jej rajskie przebudzą się dźwięki! Jeśli nie zgasła nadzieja na wieki, Ona w mej piersi na nowo zabłyśnie; Jeśli też kroplę kryją me powieki, Kropla potokiem z oczu mych wytryśnie. Pieśń twa niech … Przeczytaj wiersz
Flos Regum Arthurus (Artur, Kwiat Króla) Józef z Exeteru. Uciekła z dworu Ginewra królowa, W świętym się gmachu Almesburu chowa, Łzami zroszona biała jej jagoda, Przy niej dzieweczka z nowicyatu młoda, Siedzą samotne, między niemi świeca Pali się blado, mgławo blask księżyca Świeci ze dworu, chociaż księżyc w pełni, Bo tak po niebie biała mgła … Przeczytaj wiersz
Ty zowiesz, moja ty ukochana, Ty w której niema szyderstwa cieniu, Co całe niebo nosisz w spojrzeniu, Ty zwiesz wątpienie płodem szatana. Niewiem! — Jednego znałem zaiste, Co najzawilszych badań docierał, Rozdwojem dźwięk swej lutni rozdzierał, A wciąż na tony silił się czyste. Zachwiany w wierze, lecz czysty z czynu, Nareszcie duszę wysączył w pieniu. … Przeczytaj wiersz
Niedawnom czekał w Coventry na pociąg: Wsparty na moście, z groomem i lokajem, I wpatrzon w smukłe trzy wieżyce miasta, Tak jego dawną streściłem legendę: Nie my jedyni, ostatni siew czasu, Ród ludzi nowych, co, tocząc się kołem, Chce zgłuszyć przeszłość — o, nie my jedyni, Co o bezprawiu krzyczym i o prawie, Lud miłujemy, … Przeczytaj wiersz
Istnieje w Idzie dolina, nad wszystkie W górach jońskich piękniejsza doliny. Mgły falujące kłębią się w przepaści I, wyciągając leniwe ramiona, Pełzną od jodły do jodły. Po jednej I drugiej ręce wiszą u gór stoków Pola i łąki kwieciste, a dołem, Przez jar głęboki, rwie się i przewala, Z hukiem ku morzu pędząc, potok długi. … Przeczytaj wiersz
Bracia, chwilkę mnie zostawcie, ledwie świt śród niebios smug! Pozostawcie, a gdy trzeba, niech zawoła mnie wasz róg. Tu to miejsce, tu jak dawniej głos bekasów leci w dal, Z bagnisk mgły się ciężkie wznoszą, płynąc ponad Locksley-Hall. Locksley-Hall, co szczyty swoje nad piasczysty wznosi ścieg — Ponad fale oceanu, co się z hukiem rwą … Przeczytaj wiersz