Twoja ocena

Zły obyczaj w Polszcze, kiedy najzacniejsza dama przeląkłszy się czego szpetne ma przysłowie, które jej stan, modestią i manierę szpeci

Już od lat wielu moda do nas wpadła, Że damy nowe mają abecadła, Których jeśli się od dzieciństwa uczą, Wstyd przyzwoity z swoją szkodą bruczą. I jam się kiedyś uczyła a, b, c, Lecz nie pamiętam, żebym tak dalece Z reguł zwyczaju odstępować miała, Wprzód k niźli a w początkach czytała. W tym wieku insza … Przeczytaj wiersz


Elżbieta Drużbacka

Na zepsute obyczaje

W ciemne przepaście, gdzie umarłaś, Sławo, młodzież nas dzisiaj ciągnie i porywa. Z kałuży bagna co cuchnie plugawo zgraja hołoty skarby wydobywa. Niewolnik stał się bogactwami sławny. Jeniec ma dzisiaj dom przy którym ginie Romulusowy pałac starodawny, przy którym bledną Jowisza świątynie. Cnota w ohydnym bagnisku umiera. Stary Rzym gaśnie jak ginące słońce… A Czarna … Przeczytaj wiersz


Gajusz Petroniusz

Dobrze to było niegdyś, gdy prababki nasze

Dobrze to było niegdyś, gdy prababki nasze Wiedziały, kiedy bydło szło z obór na paszę. Inszy wiek, insze prawo; za wdziękiem i modą Damy zwyczaj płci pięknej przyzwoitszy wiodą: Mogą dumać o trzodzie, lecz co Filis pędzi, A wsparte na wygodnej kanapy krawędzi, Rozmyślać o pasterzach, o rolach, zagonach, Lecz pasterzach, oraczach — Dafnisach, Damonach.


Ignacy Krasicki