Ot, niepozorna bryła kamienia! Lecz głaz ten martwy w artysty ręku, W cudne się dzieło sztuki przemienia, Nabiera kształtu, życia i wdzięku. Tak z twym umysłem, o! dziatwo miła! Dziś on jak kamień leży odłogiem; Lecz gdy go wesprze nauki siła, Lśnić będzie jasno, przed ludźmi, Bogiem. I jak z granitu, pod cięciem młota, Iskra … Przeczytaj wiersz
Przebudzony kamień jest bardzo zdziwiony. Z przebudzenia wynika, że nie jest kamieniem. Więc czym jest? Z jakiej materii zdziałany? Niewielkie jest moje poznanie, niewielkie, Moja wiedza jest skąpa, a to, co rozumiem, Jest owocobraniem mojej słabej wiary. Trud mój dopiero teraz się zaczyna, Boże, który jesteś dla mnie większym ciężarem Niż ja dla Ciebie. A … Przeczytaj wiersz
Kamień leżał w środku drogi. Mimo przechodząc, ubogi stłukł nogę. Łajał kamienie: »Na cóż to próżne stworzenie? On siebie nie zna, czy lato, czyli go śniegi przysuły…« A kamień odpowie na to: »A tobież lepiej, żeś czuły«?
Jak biały kamień w głębi studni ciemnej, Tak we mnie jedno czai się wspomnienie. Nie walczę z nim i walczyć by daremno, Bo w nim i radość moja, i cierpienie. I chyba każdy, kto mi spojrzy w oczy, Wyczytać musi je z ich smutnej treści. I głębszym smutkiem twarz mu się zamroczy, Niż gdyby słuchał … Przeczytaj wiersz
wokół było miękko ale nie tylko może trochę twardo trudno odróżnić od miękko może to siła woli trudno odróżnić od posłuszeństwa i piasek wszędzie piasek jedyne co widać to piasek aż w końcu na kamieniu wzrok odpoczął tłumaczenie Alicja Rosé
Patrzyłam okiem łaskawym Całe zło Zabawnie było Małe Dawałam siebie w jałmużnie Tylko tym Którzy pokornie z boku Stali Tak dobrze pamiętam ten dzień A nie umiem Do nieba powrócić i świat Zrozumieć Tak dobrze pamiętam ten dzień A nie mogę Los ma wobec mnie inny plan Chronić nie tylko siebie Wszystkich nas Od głodu, … Przeczytaj wiersz
Pukam do drzwi kamienia. – To ja, wpuść mnie. Chcę wejść do twojego wnętrza, Rozejrzeć się dokoła, Nabrać ciebie jak tchu. – Odejdź – mówi kamień – jestem szczelnie zamknięty. Nawet rozbite na części Będziemy szczelnie zamknięte. Nawet starte na piasek Nie wpuścimy nikogo. Pukam do drzwi kamienia. – To ja, wpuść mnie. przychodzę z … Przeczytaj wiersz
Ja tylko jestem kamieniem I jako niemowlę tu, Objęty matki ramieniem, Cichego używam snu. Ledwie świt ducha półsenny Mnie z łona martwości zwie I w mojej piersi kamiennej Poczuciem istnienia tchnie. Jeszczem związany łańcuchem W szeregu bezwiednych brył Z ogólnym natury duchem, Z kolebką bezwiednych sił. Jednak przeczuwam powoli, Że zacznie pierś moja bić, I … Przeczytaj wiersz