Wojciech Belon (bardziej znany jako Wojciech Bellon) urodził się 14 marca 1952 w Kwidzynie, zmarł 3 maja 1985 w Krakowie, był polskim poetą, pieśniarzem, kompozytorem oraz liderem zespołu Wolna Grupa Bukowina. Belon pamiętany jest jako jedna z najważniejszych postaci polskiej poezji śpiewanej, a jego twórczość wyróżniała się głębokim liryzmem i silnymi inspiracjami pięknem natury oraz ludzkimi emocjami.
Wojciech Belon urodził się w Kwidzynie, jednak jego rodzina przeniosła się wkrótce do Skarżyska-Kamiennej, a następnie do Buska-Zdroju, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Miasto to oraz okolice Gór Świętokrzyskich odcisnęły trwałe piętno na jego twórczości – wiele z jego utworów inspirowanych jest pięknem przyrody i krajobrazami tej części Polski.
Po ukończeniu szkoły średniej w Busku-Zdroju, Belon rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie studiował filozofię, ale jego prawdziwą pasją była muzyka i poezja.
W 1971 roku Wojciech Belon wraz z Grażyną Kulawik założył Wolną Grupę Bukowina, zespół, który stał się jednym z najważniejszych przedstawicieli nurtu poezji śpiewanej w Polsce. Pierwszym znaczącym sukcesem grupy było wykonanie utworu „Ponidzie” na festiwalu YAPA w Łodzi, który przyniósł Belonowi rozgłos i uznanie.
A jeśli mnie dom buczyną spięty Tej nocy przyjmie w swoje progi Zapalę gwiazdy w nocy głębi A sam zakwitnę polnym głogiem Beskid kołysze się i szumi I chwiać się będzie drżeniem nieba I horyzontu zmieni drogi I umrzeć moim słowom nie da Do końca drogi swej noc zmierza I płoną drzewa w nocnym chłodzie … Przeczytaj wiersz
Między nami dalekie morza Grające w muszlach Wypisane na korze Wiersze i gusła Między nami ciepła bliskość nocy Rozciągnięta na odległość dłoni Jestem w tobie – broczysz Oddechem szeptem skonał płomień Między nami korytarz myśli łączący Sny kolorowe Spójrz oto wita nas słońce Spójrz oto wita nas słońce Spójrz oto wita nas słońce Wejdźmy w … Przeczytaj wiersz
Kiedy w szarości pradawnego czasu Bóg czynił rzeczy Stworzył słońce: I słońce przychodzi i odchodzi i znowu wraca. Stworzył księżyc: I księżyc przychodzi i odchodzi i znowu wraca. Stworzył człowieka: I człowiek przychodzi i odchodzi i nie wraca nigdy.
Już poranek przeciągnął się zgrabnie i grzbiet słońca wyprężył jak kto Ptaki chórem śpiewają gra radio A Ty ciągle wędrujesz przez noc Jesień pachnie zza okna jabłkami Sad otrząsa się z nocnej mgły Mleko dawno już czeka pod drzwiami Wszyscy wstali i śpisz tylko Ty Dzwonek zabrzmiał w szkole naprzeciw I targowy zaludnił się plac … Przeczytaj wiersz
Nie chcę śpiewać o wietrze Zagubionym w dolinach Nie o gwiazdach co wieczór Spadających na zbocza Nie chcę głosić prawd zapomnianych By ktoś nie rzekł że jestem fałszywym prorokiem Kto z was takich przyjaciół Ma by mówić i m: bracia Kto pamięta o słowie Tak prostym jak: człowiek Nie chcę głosić prawd zapomnianych By ktoś … Przeczytaj wiersz
Polami polami po miedzach po miedzach Po błocku skisłym w mgłę i wiatr Nie za szybko kroki drobiąc Idzie wiosna Rozłożyła wiosna spódnicę zieloną Przykryła błota bury błam Pachnie ziemia ciałem młodym Póki wiosna Ponidzie wiosenne ponidzie leniwe Prężysz się jak do słońca kot Rozciągnięte na tych polach Lichych lasach pstrych łozinach Skałkach słońcem rozognionych … Przeczytaj wiersz
W mieście jak ryby tramwaje A miasto jak studnia bez dna A niebo jak żuraw a niebo jak żuraw Schylą się nocą i świtem powstaje Nad rybną studnią bez dna Zaułków lipcem sparzonych Wyciszyć nie może zmrok Zasiedli na ławkach Zasiedli na ławkach Ludzie co twarze dniem zmęczone Pod lipiec kładą i mrok Nie śpię … Przeczytaj wiersz
Słowa cichsze niż szept Nuty pełne łez To jesieni hasła wywoławcze Babie lato gdzie łęg Tkliwy fletu dźwięk Grajże grajku graj aż się rozpłaczę Kniei złocisty blask Noce pełne gwiazd Liści wiatrem unoszonym mrowie Łemków posępny śpiew W cerkwiach co walą się W carskich wrotach zaś Harasymowicz
Tu przy piwie się snują rozmowy Jak dym zawieszony nad stołem Leniwie słowo za słowem W gwar odpływa co naokoło Wtem poeta się zrywa do lotu Pani Stasia z rachunkiem się zbliża Światu dać chciał arkadie z powrotem Jakby żyto kto ziarnem zagryzał A tam pola jak pszczele plastry Późne żniwa wiec ludźmi rojne I … Przeczytaj wiersz
Siostrze Masi W moim mieście wyrąbali sady Ciągnące się szeroko hen aż po Zdrój W moim mieście wyrąbali sady Pachnące wiosenną zamiecią Lata owocem dojrzałym Sad W moim mieście wyrąbali sady I nieważne kto wyrąbał Ważny jest fakt Sad W moim mieście wyrąbali sady Z dawien zwane od ich właścicieli mian W moim mieście wyrąbali … Przeczytaj wiersz
W śniegu słońcem połączeni Plotąc tkliwości przędze Ponad czasem żyją Sami w wirze zdarzeń Krok za krokiem Krok za krokiem Idąc krokiem sarnim Zakochani Deszczu krople ci utoczę W świecidełko przejrzyste Rozniebieszczę morze Rozszeleszcze liście Coraz bliżej Coraz bliżej Wspólne oddychanie Zakochani Dam na dłoni ciepła garstkę Oczu palcami dotknę Chcesz powróżę z kart Ci … Przeczytaj wiersz
Śpi obok mała krucha istotka A oddech Jej ważniejszy dla mnie jest Niż południowy wiatr niespodziany Niż księżyc Niż słodycz tego świata W pieśniach opiewana Czuwanie moje Strażniczą wieżą Nad niezmierzoną Przestrzenią Jej snu Obszedłem już wszystkie góry Widziałem zdjęcia chłopaków z Lhotse Na ścianie mam K-2 Lecz chylę czoła nad Olgą I wiem że … Przeczytaj wiersz
Kiedy stałem w przedświcie a Synaj Prawdę głosił przez trąby wiatru Zasmreczyły się chmur igliwiem Bure świerki o góry wsparte I na niebie byłem ja jeden Plotąc pieśni w warkocze bukowe I schodziłem na ziemie za kwestą Przez skrzydlącą się bramę Lackowej I był Beskid i były słowa Zanurzone po pępki w cerkwi baniach Rozłożyście … Przeczytaj wiersz
I Kolędziołka Kacper Z Sękowej Ja Panu w mym dzbanie Żywicy przyniosę Co w nim niby w trzosie Miedziakiem się mieni Świerkowa z imienia Beskidzka to święta I jej to pamiętam Przyniosę Dziecięciu II Kolędziołka Melchior z Wysowej (Prawosławny) Ja Panu do dzbana Nałożę zapachu Drzew starych i piachu I kwiatów jesiennych Co w słońcu … Przeczytaj wiersz
Najpiękniejsza jesteś kiedy Twoje oczy Rozgwieżdżają noc we mnie Najpiękniejsza jesteś kiedy Twoje włosy Rozjaśniają myśli me ciemne Najpiękniejsza jesteś kiedy oddychaniem Rozświetlasz powietrze Moje myśli wiatr rozwiewa a Ty jesteś w wietrze Oddechem i światłem w powietrzu Najpiękniejsza jesteś kiedy ciała nasze wspólnym potem pachną Najpiękniejsza jesteś boś dla mnie Powietrzna i Jasna
Poślę dziewczynie torbę pomarańcz Niechaj ich wielki kuliste głowy W Jej drobnych dłoniach radośnie tańczą Taniec ogniście pomarańczowy Taniec ogniście pomarańczowy Poślę dziewczynie kwiaty niedrogie Co zapach ziemi płatkami kryją Rosnące cicho na kopcach mogił Takie nie swoje – jak ja niczyje Poślę dziewczynie na liściach buka Promienie słońca i wiatru zapach Choć długo będę … Przeczytaj wiersz
A jeśli dom będę miał to będzie bukowy koniecznie Pachnący i słoneczny wieczorem usiądę wiatr gra A zegar na ścianie gwarzy Dobrze się idzie panie zegarze Tik tak tik tak tik tak Świeca skwierczy i mruga przewrotnie Więc puszczam oko do niej dobry humor dziś pani ma dobry humor dziś pani ma Szukam szukania mi … Przeczytaj wiersz
Daj ciepło Twoje daj kształt twarzy A włosy moje do ust przytul Pieśń jaką znasz najstarszą zanuć Nie słowem lecz dłońmi pytaj Weź oczy daję w nich pragnienie Mych ramion weź przystań cichą Weź potu zapach a z rak drżenie Jak z talii kart mnie wyczytaj Wejdź we mnie falą wpłyń wpłyń we mnie Pod … Przeczytaj wiersz
Uśnij mi, dziecino Uśnijże mi, uśnij Matkę masz lisicę Ojca masz borsuka Uśnij mi, dziecino Bo dziad się tu wkradnie Porwie cię całego Skórki nie zostawi Uśnij mi, dziecino Bo kojot się wkradnie Porwie cię całego I pożre na górze Uśnij mi, dziecino Jesteśmy u siebie Matkę masz lisice Ojca masz borsuka Uśnij mi, dziecino … Przeczytaj wiersz
Zanim mi sen na oczy spłynie Moje myśli szybują przez lufcik Żeby Cię ujrzeć w ową chwilę Gdy włosy czeszesz przed lustrem A kiedy zaśniesz w ciepłej pościeli Zmęczona długim przelotem Jak ptaki w skrzydła głowy wtulają Patrząc na sen Twój spokojny Niech Ci się przyśnią pory roku Niech grają we śnie Twoim i tańczą … Przeczytaj wiersz
Gdzy śpisz obca lampy światłu W półmroku rozgrzanej pościeli Moje pióro Twoje rysy kreśli słowami tworzonymi pomału Jakże nazwać nad którą sie czuwa Ciepła garść w oprawie uśmiechu Każde słowo innych słów jest echem A z nowymi idzie jak po grudzie Gdy drzwi zostawiasz otwarte Dla szorstkich zapachów drogi Pomna nocy leżących odłogiem I wciąż … Przeczytaj wiersz