Tak długo dawaliśmy się zwodzić, my dwoje. Teraz przemienieni, bystro umykamy, jak umyka Przyroda. My jesteśmy Przyrodą, długo nieobecni, teraz powracamy, Stajemy się roślinami, łodygą, listowiem, korzeniami, korą, Tkwimy w ziemi, jesteśmy skałą i skałą, Jesteśmy dębem i dębem, rośniemy obok siebie, Pasiemy się we dwoje pośród stad gotowych do biegu, Jesteśmy dwie ryby pływające … Przeczytaj wiersz
Ludzie — wy mnie znać niechcecie, Lecz ja niepłaczę na to, mam znajomych wiele — Rozpierzchnionych po niebie i po całym świecie — Kwiaty, gwiazdy, kamienie — moi przyjaciele. Na każdym z nich pamiątkę zawiesiłem jedną — Ta gwiazda nad mém szczęściem świeciła za młodu, Z takim kwiatkiem pamiętam Laurę moję biedną, Ten drugi z … Przeczytaj wiersz
A mnie z tobą pijanym wesoło- Nie ma sensu w twoich opowieściach. Wczesna jesień rozwiesiła wkoło Chorągiewki żółte na gałęziach. Zabłądziliśmy w ułudne strony I oboje się gorzko kajamy, Lecz dlaczego nieodgadniony Martwy uśmiech na ustach mamy? Myśmy męki okrutnej pragnęli Zamiast szczęścia niezmąconego… Nie odwrócę się od przyjaciela I rozpasanego i czułego. tłumaczenie Zbigniew … Przeczytaj wiersz
Zasypiasz i kiedy czuję jak rozwijasz skrzydła Unoszę się leciutko na słabnących łokciach Patrzymy nawzajem w rozszerzone źrenice Wypatrując odpowiedzi co nas spotka I kogo- no kogo o to zapytać… Posuwamy się najwyżej o milimetr skóry Jakby miało nas starczyć na zawsze Cofamy niepewne zabłąkane dłonie Nigdy nawzajem-więc każda z nas swoje Jak ślepiec odrzucający … Przeczytaj wiersz