Niech mistrz wymaluje dla mej ukochanej Krajobraz fantastyczny i zaczarowany… Niech tam będą niebiosa jasne i błękitne, Jak jej oczy…doliny, łąki aksamitne… I świecąca się dróżki śród ustroni mglistych, Złote wzgórza…Gaj, pełen piosenek jej srebrzystych… I niech będą dnia blaski, jak jej wzrok palące, Krople rosy jak łzy jej…tęcze w łzach błyszczące… Lecz niech będą … Przeczytaj wiersz
Krzesło w którym siedziała, jako lśniący tron Łuną płonęło na marmurze, gdzie zwierciadło – Wsparte słupami rzeźbionymi w kiście winnych gron Z których złocisty wyglądał Kupido (A drugi oczy ukrył za skrzydłami) – Siedmioramiennych kandelabrów zdwajało płomienie, By odbić światło w inkrustacjach stołu, skąd Blask jej klejnotów szedł im na spotkanie Z puzder z atłasu … Przeczytaj wiersz
Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień. Wywodzi Z nieżywej ziemi łodygi bzu, miesza Pamięć i pożądanie, podnieca Gnuśne korzenie sypiąc ciepły deszcz. Zima nas otulała i kryła Ziemię śniegiem łaskawym, karmiła Maleńkie życie strawą suchych kłączy. Zaskoczyło nas lato, idąc nad Starnbergersee Rzęsistym deszczem. Chwila pod kolumnadą I wyszliśmy na blask słoneczny, do Hofgarten, Piliśmy kawę i … Przeczytaj wiersz
Dwunasta. Tam, dokąd sięga ulica Ujęta w księżycową syntezę, Szeptane zaklęcia księżyca Rozpuszczają podłoża pamięci, Wszystkie jej jasne skojarzenia, Sformułowania i rozróżnienia, Każda latarnia, którą mijam, Bije jak bęben przeznaczenia I przez obszary mroków Północ potrząsa pamięcią, Jak szaleniec potrząsa uschniętym geranium. Pół do drugiej, Latarnia parska, Latarnia mamrota, Latarnia mówi: „Patrz na tę kobietę, … Przeczytaj wiersz
„Z ręki Boga wychodzi oto zwykła dusza” Na równiny ziemi, gdzie odmiany światła i zgiełku, W jasność i ciemność, chłód i żar, w wilgoć i suszę; Rusza między nogi stolików i krzeseł, Podnosi się i pada, chciwa igraszek i pieszczot, Śmiało rzuca się naprzód i nagle strwożona Chroni się za wspartą na kolanie dłonią, Znów … Przeczytaj wiersz
Quis his locus, quae regio, quae mundi plaga? Jakie to morza jakie brzegi jakie wyspy jakie szare skały Jakie to wody bijące o dziób I zapach sosen i drozd we mgle śpiewający Jakie obrazy powracają O moja córko. Ci którzy ostrzą ząb psa a to jest ich Śmierc Ci którzy pobłyskują piórami kolibra a to … Przeczytaj wiersz
Mroźna to była wyprawa, W najgorszą porę roku Na podróż, i to tak długą podróż: Drogi trudne i ostry wiatr, Najsroższy to czas zimy. A wielbłądy w otarciach, kulejące, oporne, Leżą w topniejącym śniegu. Żałowaliśmy czasem Tych letnich pałaców na stokach wzgórz, tarasów, Jedwabistych dziewcząt z sorbetem. Poganiacze wielbłądów klną, mruczą I uciekają, i pragną … Przeczytaj wiersz
Jak w majowy dzień pogodny Wietrzyk listka nie poruszy, Taki pokój dziś swobodny, Taka cisza dziś w mej duszy. Bo pod krzyżem jako w cieniu Błogiej palmy spocząć mogę, Bom już przebył ciężką drogę W złudnych marzeń urojeniu. Z gwiazd, co jasno mi świeciły, Jedne zgasły, drugie zbladły, A nadziei kwiat opadły Świat gdzieś poniósł … Przeczytaj wiersz
Huczą lasy, szumią zdroje, Jakby wielbiąc imię twoje, Bo to imię ukochane Goi każdą serca ranę, Bo to imię w całym świecie Wielbi starzec, kocha dziecię. O Maryjo! przyjm w ofierze, Co ci dzieci znoszą szczerze, Serca swoje, myśli swoje, I łez żalu czyste zdroje, Wszystkie smutki i tęsknoty, Nie z przymusu, lecz z ochoty. … Przeczytaj wiersz
Gdy widzę Ciebie krwią oblanego, Rozpięte ręce i nogi, W boleści serca pytam: Dlaczego Cierpisz, o Jezu mój drogi? Ach, nie mów, Panie! Wiem, kto przyczyną Męki twej, twego cierpienia; Ach, wiem, za kogo krew i łzy płyną I tęskne serca westchnienia. Wiem, kto tym cierniem skłół twoje skronie, Wiem, kto cię krwawo biczował, I … Przeczytaj wiersz
Kiedy twe serce z życiem się uciera I raz zwycięża, drugi raz upada, Dusza tęsknoty śmiercią obumiera, W dziedzinę wiary zwątpienie się wkrada, Pospiesz do krzyża, bo z krzyża jedynie Strumień pociechy w duszę twoję spłynie. Kiedy chcąc zgłębić życia tajemnicę Rozum zamilknie na twoje pytania, A piekło zwątpień ciśnie błyskawicę Jak ostry sztylet, co … Przeczytaj wiersz
Kochaj! — Tak zbawca świata nakazał; Jego rozkazom któż się oprzeć zdoła? Kochaj! — Tak do nas on z krzyża woła, Byś winy serca sercem twojem zmazał. Kochaj! — Lecz kogo? — Ach, o to nie pytaj, Chrystus wyjątku nie czyni żadnego; Weź ewangielją i otwórz i czytaj: Kochaj bliźniego, jak siebie samego! A któż … Przeczytaj wiersz
Jak przybitą mnie trzymał do łóżka przez noc całą do szarego rana. Spadła czysta na ziemię poduszka, kiedym kładła się z nim spać pijana. Na mej twarzy gorące dyszały usta całe wódką przesiąknięte, i ramiona mnie obejmowały, jakby więzy — jak łańcuchy przeklęte. Och, gorąco było i czerwono i dymiła zgaszona świeca. Twarz … Przeczytaj wiersz
Powietrze jest dziś przecie całym poematem i wiatr pijany tańczy w fałdach mej sukienki! Kokarda mi na włosach powiewa szkarłatem w takt przesłodkiej, dziecinnej i śmiesznej piosenki. Pachną Twemi ustami czerwone goździki, i rozchwiało się wino w zgubionej altanie. Tłumiąc chustką na ustach radosne okrzyki lecę przez małe dróżki na Twoje spotkanie. Może już tą … Przeczytaj wiersz
Pijemy dziś herbatę w obrosłej altanie. Ja jestem bardzo poważna, mówię ci grzecznie: Panie. Siedzisz niedbale w fotelu i palisz papierosa. Brzęczy gdzieś w cukiernicy łakoma duża osa. Słońce się stacza ukośnie. Za chwilę topolę minie. Podsuwam ci na paterze duże złotawe brzoskwinie. Brzoskwinie świecą w krysztale, jak ciepłe różowe latarki, Pokryte są lekkim puszkiem, … Przeczytaj wiersz
Jeżelim całej twej miłości jeszcze Nie posiadł – nigdy nie posiędę całej: Więcej już czułych westchnień w piersi nie pomieszczę, Nie zmuszę oczu, aby wciąż nowe łzy lały. strwoniłem cały skarb ów, który miał być ceną Ciebie – wzdychania, listy, przysięgi i skargi – A przecież kupić za nie mogę jeno To, czego nasze dotyczyły … Przeczytaj wiersz
Jeślim nie posiadł Miłości był całej, Miła, Jej całej nigdy nie posiędę; Ani westchnieniem poruszać mi skały, Ni łzy już więcej z oczu nie dobędę, A wszystkie skarby, cena twej urody, Łzy, listy, szepty, dawno już wydane, Wiecem należność odebrał bez szkody, Targ dopełniony, akta są spisane. Lecz jeśli z ciebie dar ów wydobędę I … Przeczytaj wiersz
Oto finał spektaklu mego; tutaj milę Ostatnią niebo znaczy u kresu mej drogi, Ostatni krok stawiają umęczone nogi W gnuśnie chyżym wyścigu, i ostatnią chwilę Trwa życie; śmierć żarłoczna, nie zostając w tyle, Rozłączy ciało z duszą: w sen zapadnę błogi, Lecz to, co czuwa we mnie, ujrzy, pełne trwogi, Twarz, która już dziś budzi … Przeczytaj wiersz
Tam, gdzie się wzgórek wzdął brzemienny Na kształt poduszki, aby było Wygodnie główce fiołka sennej — Usiadłem sobie z moją miłą. Dłonie nam spajał balsam trwały, Który z rąk dwojga miłość tłoczy, Promienie źrenic nawlekały Na nić podwójną nasze oczy. Tylko splot dłoni, czule dziki, Był unią naszych namiętności; Odbite w oczach dwa ludziki — … Przeczytaj wiersz
Przebóg, cóżeśmy czynili oboje, Nim przyszła miłość? Czyśmy jeszcze ssali Z piersi Natury dziecinne napoje? Lub w grocie Siedmiu Braci Śpiących spali? Wszystko snem było — prócz tego, co robię Teraz. Piękności, którem w każdej dobie Ścigał, zdobywał, były snem tylko o tobie. Dzień dobry naszym budzącym się duszom, Co spojrzeć jeszcze na siebie nie … Przeczytaj wiersz
Stań chwilę, miła; biorąc prosty przykład, Z filozofii miłości wygłoszę ci wykład. Spójrz, trzy godzinyśmy spędzili Na tym spacerze; każdej chwili Szły razem z nami cienie dwa, przez nas rzucane. Lecz gdy słońce stanęło w zenicie nad nami, Cień mamy pod stopami; Wszystko jest jasne, z cienia ociosane. Tak właśnie nasza miłość niedojrzała, Wzrastając z … Przeczytaj wiersz