Na mojéj grządce powiędły kwiatki, Na mojém polu, grad wybił zboże, I piorun wleciał do mojéj chatki, Biédny ja biédny! zlituj się Boże! Miałem dziewczynę jedną na świecie, Czyż taka druga być może? Ach i ta jedna zwiodła mnie przecie, Biédny ja biédny! zlituj się Boże! Był u mnie ptaszek, co jak my gada Piórka … Przeczytaj wiersz
Piłka się raz z chłopców śmiała, Że wyżéj od nich skakała; Urażeni żarty témi, Nie podnieśli piłki z ziemi; Błąd poznała nieboraczka, I ze wstydu spiekła raczka.
Swawolny Franuś znudziwszy się w szkole, Pierwszy raz w życiu wymknął się na pole, I mile z swego korzystając czasu Chodził i śpiewał ponad brzegiem lasu. Kiedy wtém nagle stanął zadumany; Pojąć niemoże, co mu się to zdarza. Słyszy wyraźnie jakiś głos mu znany, Co słowa jego powtarza. „Cóż to jest?“ — woła, — cóż … Przeczytaj wiersz
W niedzielę tylko, kiedy nie robią koło niej, Na ziemię chłopi plują a tydzień na dłoni, Potomstwo Kaimowe, po stworzeniu świata Bo ten pługiem dla chleba pierwszy ziemię płata. Plują ręce, brydząc się, lub orzą lubo żna, Zabojem przodka swego, robotą bezbożną. Że źli, że nieposłuszni, że zwajcy, przyczyna: Bo są takiegoż ojca synami Kaina.
Koło jeziora Z wieczora Chłopcy wkoło biegały I na żaby czuwały. Skoro która wypływała, Kamieniem w łeb dostawała. Jedna z nich, śmielszej natury, Wystawiwszy łeb do góry, Rzekła: „Chłopcy, przestańcie, bo się źle bawicie! Dla was to jest igraszką, nam idzie o życie”.