Nie wierzę w nic, nie pragnę niczego na świecie, wstręt mam do wszystkich czynów, drwię z wszelkich zapałów: posągi moich marzeń strącam z piedestałów i zdruzgotane rzucam w niepamięci śmiecie… A wprzód je depcę z żalu tak dzikim szaleństwem, jak rzeźbiarz, co chciał zakląć w marmur Afrodytę, widząc trud swój daremnym, marmury rozbite depce, plącząc … Przeczytaj wiersz
Po cichych smrekach o ciemnej zieleni kładło się słońce złotymi plamami; pogodny błękit wisiał ponad nami pełen przymglonych słonecznych odcieni. W głębi wąwozu po zrębach kamieni spieniony potok huczał kaskadami; czasem ktoś krzyknął – echo głosu mami, jakby z niezmiennych leciało przestrzeni. Czasem błądzącej trzody po uboczy spiżowe dzwonki dźwięczały w przeźroczy; czasem wiatr drzewa … Przeczytaj wiersz
Wielkie to szczęście nie wiedzieć dokładnie, na jakim świecie się żyje. Trzeba by było istnieć bardzo długo, stanowczo dłużej niż istnieje on. Choćby dla porównania poznać inne światy. unieść się ponad ciało które niczego tak dobrze nie umie, jak ograniczać i stwarzać trudności. Dla dobra badań, jasności obrazu i ostatecznych wniosków wzbić się ponad czas, w którym to wszystko pędzi i wiruje. Z tej perspektywy żegnajcie na zawsze szczegóły i epizody. … Przeczytaj wiersz