Wierzę w samotnego człowieka

Gunnar Ekelöf

Wierzę w samotnego człowieka
w tego, który wędruje samotnie
jak nie pies biegnie ku temu, co zwęszył
jak nie wilk ucieka przed wonią człowieka:
Jednocześnie człowiek i antyczłowiek.
Jak zdobyć wspólnotę?
Unikaj drogi powyżej i na zewnątrz:
Co jest bydłem w innych jest bydłem w tobie.
Idź drogą poniżej i wewnątrz:
Co jest dnem w tobie jest dnem w innych.
Trudno przyzwyczaić się do siebie.
Trudno odzwyczaić się od siebie.
Ten, który to czyni i tak nigdy nie będzie porzucony.
Ten, który to czyni i tak na zawsze pozostanie we wspólnocie.
Niepraktyczność jest jedynym, co praktyczne
na dłuższą metę.

Twoja ocena
Gunnar Ekelöf

Wiersze popularnych poetów

powiem ci jak cię spotkam

Słońce rozbełtana rybka. Opuszczamy podwórko, szlaban cicho klaszcze i rajskie drzewa gubią ikrę: pola w kolorze rudy orangutan. To sen czy może weź się w garść i nie pracuj nocami,…

noce

Origami składane w trójkącie żółtego światła Dźwięk zaginanego papieru Noc w noc papier, koła na stole, maile od Hindusa Koncentracja gotówki na kontach Głuchy telefon, czarno w listach, groźby

Sandburg, Ameryka

Przychodzę z prerii szumiących zbożem, z gór purpurowych poranków i doliny niebieskich wieczorów, z miast, ulic, rzek, wysokopiennych lasów – pochylam się nad maszyną do pisania i rzucam na papier…