Wierzę w samotnego człowieka

Gunnar Ekelöf

Wierzę w samotnego człowieka
w tego, który wędruje samotnie
jak nie pies biegnie ku temu, co zwęszył
jak nie wilk ucieka przed wonią człowieka:
Jednocześnie człowiek i antyczłowiek.
Jak zdobyć wspólnotę?
Unikaj drogi powyżej i na zewnątrz:
Co jest bydłem w innych jest bydłem w tobie.
Idź drogą poniżej i wewnątrz:
Co jest dnem w tobie jest dnem w innych.
Trudno przyzwyczaić się do siebie.
Trudno odzwyczaić się od siebie.
Ten, który to czyni i tak nigdy nie będzie porzucony.
Ten, który to czyni i tak na zawsze pozostanie we wspólnocie.
Niepraktyczność jest jedynym, co praktyczne
na dłuższą metę.

Twoja ocena
Gunnar Ekelöf

Wiersze popularnych poetów

Święte

Jedna przy stole siedzi zmęczona – żeby tak Chciał ja z miłości wziąć ktoś w ramiona – miałby raj Ciężko pracuje bo jak tu spać Za szybko mijają noce I…

Świece

Dni przyszłości przed nami – jak ustawione w rzędzie świece zapalone, złote, ciepłe, pełne życia. Za nami – dni, co przeminęły: smutny szereg świec wygasłych; te najbliższe jeszcze trochę dymią,…

Raczej

Gdy z tortu zdmuchnę świeczki czy to pech Że jedna nieposłuszna pali się Znaczy że miałam okrągły rok na sen Wypiłam swoje zdrowie i na stół Odstawię pełnej szklanki całe…