Tajemny mur w zbliżeniu ludzkim bywa,
Namiętność nie pokona go ni miłość –
Choćbyś do warg w palącej ciszy przywarł,
Choćby z pragnienia serce ci krwawiło.
Ni przyjaźń mocy tych nie zdoła przemóc,
Ni czas, co wzniosłe szczęście opromienia,
Gdy obca sercu swobodnemu
Leniwa rozkosz ukojenia.
Szaleni ci, co dążą do niej,
Kto posiadł ją – goryczą się napoił…
Rozumiesz teraz, czemu pod twą dłonią –
Tak czułą – milczy serce moje.