Agnieszka Osiecka była jedną z najwybitniejszych polskich poetek, autorką tekstów piosenek, pisarką, dziennikarką oraz reżyserką teatralną. Jej twórczość miała ogromny wpływ na polską kulturę, a wiele jej utworów stało się klasyką polskiej muzyki.
Urodziła się 9 października 1936 roku w Warszawie. Jej ojcem był Wiktor Osiecki, był znanym pianistą i kompozytorem, a matka Maria z domu Sztechman pracowała jako nauczycielka. Osiecka dorastała w artystycznym środowisku, co miało duży wpływ na jej późniejszą twórczość. Osiecka zmarła 7 marca 1997 roku w Warszawie po długiej walce z chorobą nowotworową.
Ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Marii Curie-Skłodowskiej w Warszawie, a następnie studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskała dyplom w 1956 roku. Studiowała również reżyserię w Szkole Filmowej w Łodzi, co pozwoliło jej zbliżyć się do świata teatru i filmu.
Osiecka zadebiutowała jako poetka już w latach 50., a jej talent do pisania tekstów piosenek szybko został zauważony. W latach 60. zaczęła współpracować z kabaretem „STUDENT” oraz słynnym kabaretem „Piwnica pod Baranami” w Krakowie. Współpracowała z największymi polskimi kompozytorami i piosenkarzami, takimi jak Jerzy Wasowski, Jeremi Przybora, Seweryn Krajewski, i Marek Grechuta.
Napisała ponad dwa tysiące tekstów piosenek, w tym takie klasyki jak „Małgośka” (śpiewana przez Marylę Rodowicz), „Niech żyje bal” (również w wykonaniu Rodowicz), „Okularnicy”, „Zielono mi”, czy „Polska Madonna”. Jej piosenki były pełne emocji, literackich odniesień i często dotykały ważnych tematów społecznych oraz politycznych.
Oprócz pisania tekstów piosenek, Osiecka była także autorką licznych sztuk teatralnych, scenariuszy filmowych, esejów i powieści. Zajmowała się również dziennikarstwem, publikując swoje teksty w wielu gazetach i czasopismach.
Jej twórczość jest nieustannie przypominana i reinterpretowana. Wiele jej piosenek nadal jest popularnych, a jej poezja i proza są wciąż chętnie czytane. Jej imieniem nazwano wiele ulic i szkół w Polsce, a jej życie i twórczość stały się przedmiotem licznych publikacji, filmów dokumentalnych oraz spektakli teatralnych. W 2001 roku powstała Fundacja Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej, której celem jest promowanie jej twórczości i wspieranie młodych twórców. Pozostawiła po sobie niezwykle bogaty dorobek artystyczny, który do dziś jest inspiracją dla wielu artystów i miłośników literatury.
Agnieszka Osiecka była osobą o burzliwym życiu prywatnym. Była trzykrotnie zamężna, a jej związki z artystami i intelektualistami tamtego czasu często były przedmiotem zainteresowania mediów. Miała jedną córkę, Agatę Passent, która również jest znaną postacią w środowisku literackim i dziennikarskim.
Wiersze o miłości Agnieszki Osieckiej
Bój się, księżycu, bój, bój się tej nocy tak samo jak ja, płyńmy bezsenni po kocich łbach, po czarnym asfalcie przestrzeni… Będziemy się kolebali, bardzo będziemy się bali, coś obejrzymy, coś wypijemy, może dotrwamy do rana, które się w końcu rozbieli, jeżeli, jeżeli, jeżeli… A jeżeli nie, a jeżeli nie, to trudno, to bęc, do … Przeczytaj wiersz
Nie mogę się już bawić lalkami, skoro poznałam ciebie. Nie cieszy mnie płomyk świeczki, skoro widziałam inny blask. A tych, czasami, parę wódek z przyjaciółmi… A ci przyjaciele… Jakże to wszystko zblakło! Kiedy zasypiam, zostawiasz mi pod powiekami fotografię, na której jesteś sam. Jednak odchodzisz ciemnym korytarzem. Oddaj mi moje zabawki.
Szmaragdów sznur pragnę mieć, pochlebców tłum pragnę mieć. Lecz na czas wojny podaruj mi kropelkę biało-siwej mgły. Lecz na czas wojny podaruj mi kropelkę biało-siwej mgły. Nie lękam się chłodu gwiazd, choć wilczy tren zbudził nas. Lecz na czas wojny, na czarne dni podaruj mi krople mgły. A na czas wojny, na czarne dni podaruj … Przeczytaj wiersz
Są dziewczyny Baby Jagi Które nie śpią w cieniu grusz Czują sprawy wielkiej wagi Mają coś w rodzaju dusz A ja nie wiem, ale myślę Że nie takiej róże wyślę I nie z taką chcę po Wiśle Płynąć w dal A ja nie wiem, ale chyba Ja nie takiej chcę się przydać Nie za taką … Przeczytaj wiersz
Tacy piękni zakochani dotykają ust i rąk. Księżycowi zakochani hermetyczny mają krąg. Przemijają zakochani, ja zostaję. Bo ja jestem nieśmiertelna, stąd mój gest i styl. Ten bohater i ta szelma są tu tylko parę chwil. Z wypiekami, z ambicjami, wyruszają zbawiać świat. Honorami, sztandarami potrząsają parę lat. Przemijają z honorami, ja zostaję. Bo ja jestem … Przeczytaj wiersz
O czemu pan znów dziś mnie prześladuje? I jak pan śmiał tu za mną za mną przyjść? Czy ja czy ktoś dał znak, że pan się tak ośmielił? Tam gdzie ja tam i pan – jak pan śmie? Pan tańczyć znów chce – mówię że nie. Pana wzrok łowi mnie i śmiech, i znów ten … Przeczytaj wiersz
Na naszą słabość i biedę, niemotę serc i dusz. Na to, że nas nie zabiorą do lepszych gór i mórz. Na czarnych myśli tłok, na oczy pełne łez lekarstwem miłość bywa. Jeżeli miłość jest, jeżeli jest możliwa. Na ludzką podłość i małość, na oschły Boży chłód. Na to, że nic się nie stało, a zdarzyć … Przeczytaj wiersz
Biedna ta miłość, cała się zmieści w filiżance kawy. Smutna ta miłość, niech się napije, kto ciekawy. Mała czarna – tęsknota, duża czarna – nadzieja. Czy to można tak kochać, kiedy nic się nie zmienia? Filiżanka czarnej kawy z maleńkim kruchym szczęściem. Niecierpliwość, nuda zawiść, filiżanka codziennie i częściej. Filiżanka czarnej kawy z okruchem smutku … Przeczytaj wiersz
Trzeba mi wielkiej wody, tej dobrej i tej złej, na wszystkie moje pogody, niepogody duszy mej, trzeba mi wielkiej drogi wśród wiecznie młodych bzów, na wszystkie moje złe bogi niebogi z moich snów. Oceanów mrukliwych i strumieni życzliwych, piachów siebie niepewnych i opowieści rzewnych, drogi biało-srebrzystej, dróżki nieuroczystej, czarnych głębin niepewnych i ptasich rozmów śpiewnych. … Przeczytaj wiersz
Życie nie stawia pytań, życie po prostu jest… Czasem zębami zgrzyta, a czasem łasi się jak pies. A Ty, który wszystko wiesz, znasz wszystkie kwasy i zasady, powiedz nam – jak to jest po tamtej stronie lady. A Ty, który wszystko znasz, terminy święta i zagłady, powiedz nam – jak jest tam, po tamtej stronie … Przeczytaj wiersz
Muszę coś zrobić z włosami, muszę coś zrobić z oczami, bo tak mi jakoś ciemno, chociaż tak mocno czekamy, ja z tobą, a ty ze mną. Czarna woda między nami i sokole oczy czyśmy sobie winni sami, czy świat nas zaskoczył. Muszę coś zrobić z listami, muszę coś zrobić z myślami, bo tak mi jakoś … Przeczytaj wiersz
Tak chciałabym – tak umiałabym powiewną być – niby dym! Królewną być – złote kwiatki rwać i trenować nowe miny i przed lustrem stać! Tak bym chciała damą być, ach, damą być, ach, damą być i na wyspach bananowych dyrdymały śnić! Nie mam serca do czekania, do liczenia, do zbierania, Nie, mnie nie zrozumie pan! … Przeczytaj wiersz
Daj mi panie rozpoznanie Bym wiedziała co jest co Czy mam wszystko mówić mamie Czy zachować to i to To i to, ta i ta Deus ex machina Daj mi panie rozpoznanie Kim ja jestem kim ach kim Czy ma zostać leśnym drwalem Czy z wojskami iść na Rzym Daj mi panie rozpoznanie Czy ja … Przeczytaj wiersz
Pewnego razu Kinga, spotkała wikinga mieszkał na obrazku, zrywał się o brzasku i zwiedzał wielkie morza, i Kindze było go żal. A ja wole moją mamę, co ma włosy jak atrament, złote oczy jak mój miś, i płakała rano dziś. Pewnego dnia Dorota, znalazła w lesie kota, wzięła więc go do domu, zamiast dać byle … Przeczytaj wiersz
Zajechał sierpień na wielkim wozie zajechał przed mój dom, spójrz – rumianek kłania się kozie i dzwoni dzwon – bim bom. A mnie się kłania dwudziesty wiek i w oczy patrzy kpiąco, to nie dla niego piaszczysty brzeg i wróżby w noc gorącą – Gwiazdo, gwiazdo spadająca, usłysz mnie, Gwiazdo, gwiazdo konająca, ulecz mnie, ja … Przeczytaj wiersz
Im bardziej ciebie zapominam, tym bardziej twarz ta mnie przeraża, co z lustra patrzy na mnie co dzień jak smutny sędzia na zbrodniarza. Zostań ze mną, żebym była lepsza, zostań ze mną, zostań dla mnie samej, wyrzeźbiłam cię w powietrzu, oprawiłam w złotą ramę – czas nie zatarł naszych śladów jeszcze… Zostań ze mną, żebym … Przeczytaj wiersz
Na naszą słabość i biedę, niemotę serc i dusz. Na to, że nas nie zabiorą do lepszych gór i mórz. Na czarnych myśli tłok, na oczy pełne łez lekarstwem miłość bywa. Jeżeli miłość jest, jeżeli jest możliwa. Na ludzką podłość i małość, na oschły Boży chłód. Na to, że nic się nie stało, a zdarzyć … Przeczytaj wiersz
Nie wierzę w to, że wszystko było już, pozwólcie mi na jeszcze parę róż: Jeszcze tylko raz pokochać, ach, jeszcze jeden raz! Nie pragnę wciąż królewną z bajki być, lecz serca dzwon niech nie przestaje bić: Jeszcze tylko raz pokochać, ach, jeszcze jeden raz! W tę nową miłoąć pobiegłabym tak, jak rusza w drogę księżyc … Przeczytaj wiersz
Właściwa chwila, żeby odejść. Jestem taka słaba, zabierze mnie byle wietrzyk daleko. Właściwa chwila, żeby odejść. Ofiarowałeś mi wczoraj najzłotsze ze swoich spojrzeń, wiem, że nie masz tego więcej. Właściwa chwila, żeby odejść. Spóźniasz się. Weźmiesz rozpacz za nauczkę.
Siądź z tamtym mężczyzną twarzą w twarz, kiedy mnie już nie będzie. Spalcie w kominie moje buty i płaszcz, zróbcie sobie miejsce … A mnie oszukuj mile uśmiechem, słowem, gestem, dopóki jestem, dopóki jestem. Płyń z tamtym mężczyzną w górę rzek, kiedy mnie już nie będzie, znajdźcie polanę, smukłą sosnę i brzeg, zróbcie sobie miejsce … Przeczytaj wiersz
Nie żałuj mnie serdecznie tak, bo na cóż mi ten żal. W kochaniu, gdy szczerości brak – czy warto ciągnąć bal? W szufladzie tej, gdzie trzymasz mnie, porządek chcesz, to zrób, ja wrócę tam, gdzie sosny dwie, początek moich dróg. Księżycu płyń, złe wody miń, już na nas obu czas. Wędrujmy tam, zmierzajmy tam tam … Przeczytaj wiersz