Twoja ocena

Modlitwa

Wiatr na turniach milcząco zasiada, Górskie wierzchołki drzemią w mokrej mgle; Seledynowy nurt poważnych jezior Pod strażą głazów śni; Jęczą kaskady płaczem obłąkanych, Staczając wody w przepaścistą głąb; Wiatr przelatuje na skrzydłach pomroku W krzemienną dal. W wielkiej świątyni świątyń przyrodzenia, Której sklepieniem firmamentu łuk, A filarami wielki krąg kolosów, Rozmarza się mój duch, I … Przeczytaj wiersz


Wacław Rolicz-Lieder

Zegary

Na małym placu prastarej struktury Stoją i nie wiem, dlaczego wciąż stoję. Zda się, że mówię do murów, a mury Do mnie, rozumiąc dziwną mowę moje. Już pracowite pospali się mieszczę, I dziewiętnaste wraz z nimi stulecie, A ja po placu przechadzam się jeszcze, Żyjąc w starością uwonionym świecie. Wtem zahaczają się wrotne wskazówki O … Przeczytaj wiersz


Wacław Rolicz-Lieder

U wezgłowia Pawła Verlaine’a

Mędrca, co życiu patrzy śmiało w oczy, Śmierć niespodziana nigdy nie zaskoczy. Ani on sobie długowieczność rości, Ani też lata odlicza młodości, Ani się lęka odejść w kraj nieznany, Ani dalekie kreśli w myśli plany: Idzie wprzód śmiało, miarowo, bez trwogi, A gdy śmierć ujrzy brązową wśród drogi, Staje i głowę pochyla ofiarną, Aby kłos … Przeczytaj wiersz


Wacław Rolicz-Lieder

Łabedź na stawie

Ja będę zawsze tym samym, tym stałym, Pachnącym wonią sielskiej macierzanki, Zawsze jednakim i zawsze nieśmiałym , Paziem u białych stóp wdzięcznej kochanki,   Będę wciąż milczał w bezbarwnym słów toku, I mówić będę natchnionym milczeniem, Jak biały posąg w ponocnym widoku, Drzew ogrodowych przysłonięty cieniem,   O, widzę stawy jesienne, półciemne! Od drzew czerwonych … Przeczytaj wiersz


Wacław Rolicz-Lieder

Wierzba na pustkowiu

Opuszczały mię myśli, jako wyrojone Pszczoły, kiedy o miedzę przenoszą osadę; Opuszczali mię ludzie, jak błogosławione Ptaki, skoro podróżną odbyły naradę; Opuszczały marzenia jako suchotnika Nadzieja przy wyżółkłym słońcu października. Nie płaczę; mam na sercu hardość, co się kwieci Jak szczycąca się czaszek tysiącem demesza; Sam stoję w polu życia, a nade mną świeci Księżyc … Przeczytaj wiersz


Wacław Rolicz-Lieder

Marzenie

Gdyby raz się już z życiem tułaczym uporać, Mieć wioskę i czarnoziem zacnym pługiem orać! Inszym oddałbym chęci wielkich w świecie czynów, Sam czytał cichą mądrość z ziemi pergaminów: Orał, siał, żął i młócił, zasie na spoczynek Nad stawem chadzał albo doglądał drzewinek. Pełną statku nalazłszy wrychle białogłowe, W dom wprowadziłbym żonę; stąd potomstwo zdrowe … Przeczytaj wiersz


Wacław Rolicz-Lieder

Credo

Ja wierzę w Boga, ziemię, oceany, Planety, gwiazdy, słońce, meteory, W każdy kierz ręką przyrody zasiany, W każdą roślinę, ptactwo, wszelkie twory, I w prochy, które dobra ziemia grzebie, W miłość, marzenie i w samego siebie. Wierzę w krwi ludzkiej dwójność przyrodzoną, Wierzę w głos zacny tej, która z błękitu; W głowy królewską odziane koroną, … Przeczytaj wiersz


Wacław Rolicz-Lieder

Mgły jesienne

Na po­lach mo­jej my­śli dłu­ga była su­sza I do­bre słoń­ce wdzięcz­nie przy­świe­ca­ło zbio­rom; Dziś rży­ska ostre kolą, a na rży­skach głu­sza Sie­dzi w płach­cie i dłu­gi wzrok rzu­ca ku bo­rom. Chciał­bym wody za­czer­pać ze zmy­sło­wej stud­ni, Wy­le­gać się u źró­deł na roz­ko­szy dar­ni… Za póź­no! nad źró­dła­mi wiatr pół­noc­ny dud­ni, Żuraw ster­czy ja­ko­by ko­min po … Przeczytaj wiersz


Wacław Rolicz-Lieder