O bogatej, ale niemiłej i nieukształconej kobiecie przez Safona W tym grobie leży bogata, Ale niegodna pamięci; Jak przyszła, zeszła ze świata, Bo nic jej czci nieuświęci, Muzom nieznana, niemiła, W podziemne zstępuje kraje, Gdy zwłoki strawi mogiła, Złoto się widzieć nie daje. Twoja ocena Przeczytaj inne wiesze tego autora Dobroć i piękno Smutek Do Afrodyty Do Lesbii Sztorm Jabłko Cyprydo! Z pełnej ochoty Do kochanej kobiety Nie będzie słodziej i w niebie Do Anaktorii Do Hery Pogarda dla nie znającej poezji Zazdrość Athida Artemida Hymn do Afrodyty O powrót brata z Egiptu W świątyni Hery Ślub Hektora Tak, Safo, bo inaczej Pochwała młodości Safona • Wiersze o starożytnej Grecji
