O bogatej, ale niemiłej i nieukształconej kobiecie przez Safona W tym grobie leży bogata, Ale niegodna pamięci; Jak przyszła, zeszła ze świata, Bo nic jej czci nieuświęci, Muzom nieznana, niemiła, W podziemne zstępuje kraje, Gdy zwłoki strawi mogiła, Złoto się widzieć nie daje. Twoja ocena Przeczytaj inne wiesze tego autora Do Hery Jabłko Do kochanej kobiety Cyprydo! Z pełnej ochoty Sztorm Nie będzie słodziej i w niebie Athida O powrót brata z Egiptu Hymn do Afrodyty Do Anaktorii Do Lesbii Artemida Tak, Safo, bo inaczej Pogarda dla nie znającej poezji Pochwała młodości Smutek Do Afrodyty W świątyni Hery Zazdrość Dobroć i piękno Ślub Hektora Safona • Wiersze o starożytnej Grecji
