O bogatej, ale niemiłej i nieukształconej kobiecie przez Safona W tym grobie leży bogata, Ale niegodna pamięci; Jak przyszła, zeszła ze świata, Bo nic jej czci nieuświęci, Muzom nieznana, niemiła, W podziemne zstępuje kraje, Gdy zwłoki strawi mogiła, Złoto się widzieć nie daje. Twoja ocena Przeczytaj inne wiesze tego autora Dobroć i piękno Do Afrodyty Hymn do Afrodyty Tak, Safo, bo inaczej Cyprydo! Z pełnej ochoty Jabłko Athida W świątyni Hery Do Anaktorii Sztorm Zazdrość Nie będzie słodziej i w niebie Do Hery Artemida Do Lesbii Ślub Hektora O powrót brata z Egiptu Do kochanej kobiety Smutek Pochwała młodości Safona • Wiersze o starożytnej Grecji
