Gdybym ja była słoneczkiem na niebie, Nie świeciłabym, jak tylko dla ciebie. Ani na wody, ani na lasy: Ale przez wszystkie czasy Pod twym okienkiem i tylko dla ciebie, Gdybym w słoneczko mogła zmienić siebie. Gdybym ja była ptaszkiem w pięknym gaju, Tylko bym w twoim chciała śpiewać kraju. Ani na wody, ani na lasy: … Przeczytaj wiersz
Komu Ty, Panie, nie pobłogosławisz, Kogo Ty, Panie, bez wsparcia zostawisz, Choćby mógł więcej od zwyczajnych ludzi, Próżno się trudzi. Wesprze się, jeno aby się osunął, Dźwignie się w górę, aby w przepaść runął, Mocarz a padnie wśród największej mocy Bez Twej pomocy
Komu ślubny splatasz wieniec Z róż, lilii i tymianka? Ach! jak szczęśliwy młodzieniec, Komu ślubny splatasz wieniec, Pewnie dla twego kochanka? Wydają łzy i rumieniec, Komu ślubny splatasz wieniec Z róż, lilii i tymianka? Jednemu oddajesz wieniec, Z róż, lilii i tymianka: Kocha cię drugi młodzieniec, Ty jednemu oddasz wieniec; Zostawże łzy i rumieniec, Dla … Przeczytaj wiersz
za POWROTEM DO RODZINNEGO KRAJU 1841 r. w Druskienikach. 1. Czyich cudniejsze oczu wejrzenia, Czyich wdzięczniejszy jagód rumieniec. Głosu czyjego milejsze pienia, Chwałę lub szczęście skąd ma młodzieniec? CHÓR. Śliczne dziewice witamy Was! 2. Czyich ust szczersze słowa i śmiechy W wesoły wieczór lub smutny ranek, W czyje to ucho żal i pociechy, Bezpieczniej składa … Przeczytaj wiersz
Śpiewaj, śpiewaj, ptaszyno, Nim nocy mrok nadleci, Marzeń rozkosze miną, W zdradne zapadniesz sieci. Westchnienia śpiewam niedoli, W stracie wolności, w niewoli Łzy rozrzewnienia popłyną — Śpiewaj, śpiewaj, ptaszyno! Biedna, biedna ptaszyna! Z lubą nie wzleci wysoko, Z lubą nie chroni krzewina, Nie z lubą serce i oko. Z lubą rzeszą dni i noce Nie … Przeczytaj wiersz
Im dalej idę, tem się okolica Młodości mojej bardziej rozsmętniwa! Z jej pogrzebnego wyczytam już lica Jaki się koniec w losach mych ukrywa! A zewsząd tłoczy się stek ludzi, zdarzeń, Co rwie mnie silnie w dalszą przestrzeń bytu! Lecz we mnie samym wymiera świat marzeń! Schną łzy miłości, gasną skry zachwytu. Bo gdzie tknę ręką, … Przeczytaj wiersz
Im dalej idę, tym się okolica Młodości mojej bardziej rozsmętniwa! Z jej pogrzebnego wyczytam już lica, Jaki się koniec w losach mych ukrywa! A zewsząd tłoczy się stek ludzi, zdarzeń, Co rwie mnie z sobą w dalszą przestrzeń bytu! – Lecz we mnie samym wymiera świat marzeń! Schną łzy miłości – gasną skry zachwytu! Bo … Przeczytaj wiersz
Przeklęta! Ty wydarłaś ostatnie godziny Szczęścia mego na ziemi, ty żądłem gadziny Wygnałaś na samotność! Bądź wiecznie przeklęta! — Każdy mój jęk — zna ciebie, każda łza — pamięta! Bo kiedy nieszczęśliwy zaklinałem ciebie, Abyś mi dała nieco przyjaźni i ciszy, Toś ty mi łzy w powszednim podawała chlebie, I jęcząc — z jękiem w … Przeczytaj wiersz
Tuman-li to w górach, jarach, jak morze się chwieje? Czy gwiazdami, by ziarnkami Bóg na polu sieje? Czy się niebo zawaliło, I skowronki nam pobiło? Oj, nie mgła to, oj nie gwiazdy, ni obłok się zwalił — Lud to biały, powstał cały — sobótkę zapalił. W trzy żubrowe rogi dzwoni: Do spis, do spis i … Przeczytaj wiersz
Ziemskim potęgom tylem się nasłużył, Napalił ofiar z czynów i uniesień! Jam się mojemu Bogu tak zadłużył, Jako ten rolnik, gdy nań wczesna jesień Razem uderzy, a pole odłogiem — — Czas było z moim połączyć się Bogiem. W strasznych ciemnościach długo się chadzało, A choć śród cierpień i jęku rozpaczy! Na promień laski człek … Przeczytaj wiersz
Jakiż to dziadek, jak gołąb siwy, S siwą aż do pasa brodą, Dwaj go chłopczyki pod rękę wiodą, Wiodą mimo naszéj niwy. Starzec na lirze brząka i nóci, Chłopcy dmą dudeczki s piórek; Zawołam starca, niech się zawróci I przyjdzie pod ten pagórek. Zawróć się starcze tu na igrzysko, Tu się po siewbie weselim; Co … Przeczytaj wiersz
(Improwizya.) Wczoraj i dzisiaj — zda się przestrzeń nie daleka, Tak jest, — lecz jak ważną jest w życiu człowieka. Co wczora było wielkie, dziś małe, lub niema, — Dziś karzeł z wczorajszego robi się olbrzyma. Wczora, widziałem miasta co światu groziły, Dziś cmentarz, na nim trawą porosłe mogiły; Wczora, sterczał tu zamek, a dzisiaj … Przeczytaj wiersz
Myśli! — ciebie puszczam gońcem Gdzie wieczorna zorza płonie, Za zachodniem pośpiesz słońcem, Ku rodzinnej mojej stronie. Przeleć Ural — miń pustynie, Szumną Wołgę, fale Oki, Piękne wzgórza gdzie Dniepr płynie, I Litwinów kraj szeroki. Lecz gdy ujrzysz Wisły wody, Lot twój bystry niech ustanie; Tam — upłynął wiek mój młody, Tam — poznałem co … Przeczytaj wiersz
1. Wspomnij o mnie, gdy noc znika Gdy z różanego przestworza, Ponad góry Uskałyka Wybłyska poranna zorza… Sercem już jestem przy tobie, Choć okiem błądzę po niebie, Wdzięczny sen wznawiając w sobie, W rannej zorzy witam ciebie. 2. Wspomnij o mnie, gdy noc znika, Gdy we złociste przestworza Ponad ujściem Uskałyka Nurza się wieczorna zorza… … Przeczytaj wiersz
Myślałem nieraz — przez znak dotykalny Wyrazić Tobie ten świat idealny, Cudowny, skryty, własny twego ducha, Zkąd życie twoje co chwila wybucha — W którym twa dusza łamiąc się na dwoje, Jakiemś podziemnem i wewnętrznem okiem Patrzy przed sobą w własne myśli swoje, Wiecznym z jej głębi rwące się potokiem! A choć się w przepaść … Przeczytaj wiersz
Ażeby dostać kawałek kiełbasy, Zgodnym sposobem wziął chłopiec trzy basy. Ledwie się strzepnął i skarbem nabytym Łzy ocierając, powąchał go przy tym, Biegnie ze szkoły wygłodniały żaczek: – Stój! – krzyczy – nie jedz, odkupię przysmaczek. – Mądryś! – odpowie właściciel kiełbasy – Dopiero za nią dostałem trzy basy. – Dajże mi pięć, a daj … Przeczytaj wiersz
Zbrodnia to niesłychana, Pani zabija pana; Zabiwszy grzebie w gaju, Na łączce przy ruczaju, Grób liliją zasiewa, Zasiewając tak śpiewa: „Rośnij kwiecie wysoko, Jak pan leży głęboko; Jak pan leży głęboko, Tak ty rośnij wysoko.” Potem cała skrwawiona, Męża zbójczyni żona, Bieży przez łąki, przez knieje, I górą, i dołem, i górą; Zmrok pada, wietrzyk … Przeczytaj wiersz
Jest mistrz, co wszystkie duchy wziął do chóru I wszystkie serca nastroił do wtóru, Wszystkie żywioły naciągnął jak struny: A wodząc po nich wichry i pioruny, Jedną pieśń śpiewa i gra od początku: A świat dotychczas nie pojął jej wątku. Mistrz, co malował na niebios błękicie, I malowidła odbił na tle fali, Kolosów wzory rzezał … Przeczytaj wiersz