Gustaw Zieliński

Po­śród lu­dzi, od nich zda­la, Za czem tę­sk­nisz, wzdy­chasz skry­cie? Wszak wy­dar­łeś zmy­słom ży­cie, Wszak świat du­szy cię za­pa­la. Zmy­sły zwo­dzą, po­gardź nie­mi, Wła­sną gwiaz­dą my­ślom świeć, Co ziem­skie­go, zo­staw zie­mi, Nie­ba szu­kasz — w nie­bo wzleć. Wy­tę­ży­łeś swe ra­mio­na Gdzie myśl, prze­paść wie­ków chło­nie, Bo iskier­ka z bó­stwa łona, W two­jej du­szy ogniem pło­nie … Przeczytaj wiersz