Na wonnej łące, z siatkami w ręku, Chłopcy, dziewczynki, zebrani społem, Gonią motyle, co pełne wdzięku, Barwnym nad nimi krążą wciąż kołem. Ileż tu śmiechu, gwaru i ruchu, Z jakim to wszystko robią zapałem! „Aha! Jaś krzyknął: mam cię mój zuchu, Już mi nie umkniesz, już cię złapałem!” Motyl nie umknie, — ale to boli, … Przeczytaj wiersz
O jakież skrzydełka jego! Barwa błękitna z różowym, Na głowie coś zielonego A sam w pancerzu stalowym. Motylu, piękny motylu, Ja ciebie dziś złapać muszę! Tylko stanę przy tym dylu, Złapię, gałązki nie ruszę. Do mojej miłej Justyny Poniosę cię z skwapliwością. Mój ty, motylu jedyny, Z jakąż cię przyjmie radością! Ona ci porobi klatki, … Przeczytaj wiersz
Żałował motyl Żółwia, że w gorącem lecie musiał ciężki swój pancerz nieść ciągle na grzbiecie. Spadły grady, legł motyl lekki i skrzydlaty, żółw się wtulił pod pancerz i uszedł zatraty.
Wstążki gitary i miłość gdy słońce ubrane w trykoty kąpie się w morzu porannem a miłość motyl skrzydlaty szuka rozkoszy wśród kwiatów serce zapali się zorzą i zagaśnie o zachodzie gdy słońce morzem żegluje gdy góry dymiące gasną i kadzielnice kwiatów i struny rozbrzęczone szumiącej wstążkami gitary między ulice białe toreador księżyc wejdzie gitarą zaszeleści … Przeczytaj wiersz
Z pięknej róży motyl płowy wychyliwszy trochę głowy, zwołał braci rój niestały i nuż im prawić morały: jaka brzydka czasu strata, że tak ciągle każdy lata! Jaka hańba dla motyli, że nie siedzą ani chwili. A we wszystkiem co rozprawiał, siebie za przykład stawiał. Słowem nagadał, nałajał tyle, że o poprawie myślały motyle. Wtem jakiś … Przeczytaj wiersz
Motyl, w korzeniach drzewa leżący nieboszczyk, frunął nagle w paradzie nad śnieżne nagrobki, i choć nikt się o wieczność motyla nie troszczy, zmartwychwstał co do rożka, co do jednej kropki.